Werkenrode School biedt voortgezet speciaal onderwijs (VSO) aan leerlingen die vanwege lichamelijke of meervoudige beperkingen of langdurige ziekte specialistische ondersteuning nodig hebben. Het resultaat van ons onderwijs is dat al onze jongeren een succesvolle overstap maken naar een passende en duurzame vervolgplek.
Leerlingen die het vmbo-diploma behaald hebben gaan naar vervolgonderwijs. Zij maken de overstap naar het ROC, AOC, havo of REA-college.
Met het VSO-diploma, dat onder andere bestaat uit IVIO-diploma’s en erkende branchecertificaten, stromen leerlingen uit naar een plek op de arbeidsmarkt. Zij gaan dan werken met of zonder begeleiding in een al dan niet betaalde baan.
Een deel van onze leerlingen gaat na Werkenrode naar een vorm van dagbesteding. Mogelijkheden zijn dan arbeidsmatige, activerende of belevingsgerichte dagbesteding.
Op Werkenrode School krijgen leerlingen onderwijs dat past bij hun mogelijkheden. Er zijn veel speciale voorzieningen, zowel personeel als materieel.
Leerroute Arbeidsgericht.
In de leerjaren 3 en 4 worden theorievakken aangeboden als Nederlands, Engels, rekenen/wiskunde en komt het accent steeds meer te liggen op arbeidsoriëntatie, groepsstages en arbeidstraining.
Oriëntatie betekent dat de leerling kennis maakt met vier praktijkvakken. Gedurende 20 weken volgt de klas voornamelijk twee praktijkvakken en na 20 weken wordt gewisseld. De oriëntatie is bedoeld om een goed onderbouwde keuze voor een passende praktijkrichting te maken.
Werkenrode School neemt al een aantal jaren deel aan de Learning Circles. Ook de studiereis naar Suriname is een vast onderdeel van hun voorbereiding. Sinds 2014 is deelname aan de Learning Circles Kinderrechten in het curriculum verweven met Expeditie Onderwijs en Actief Burgerschap. Daarbij worden de leerlingen zelf uitgedaagd een groot leeravontuur aan te gaan.
In 2014 maakten twee leerlingen van Werkenrode School voor het eerst deel uit van het reisgezelschap naar Suriname. Zij bleken volwaardige ambassadeurs voor het Expeditieonderwijs én de Learning Circles Kinderrechten. In dit schooljaar is de fakkel doorgegeven aan twee andere leerlingen, die de onderneming met hart en ziel hebben voortgezet. Bekijk hier hun verslagen en foto’s op Facebook.
Op 29 april 2015 was Manon van Herwijnen er op bezoek, om namens het LC team ter plekke te horen en zien hoe de leerlingen en hun docenten het samen werken in de Circles ervaren.
Wat zou je willen zeggen over de afgelopen periode in de Learning Circle?
‘Ik vond het allemaal wel hard om te zien, van alles over kinderarbeid, oorlog, voedsel tekort..als je dat allemaal ziet dan euh.. Kinderen werden vastgehouden in huizen. Een meisje werkte voor 2 euro per jaar, bij iemand thuis. Die werd daar uitgehaald en opgevangen. Dat was wel goed’.
Heb je er iets aan, dat je ziet wat andere scholen hebben gedaan?
‘Ja, dan heb ik wel vaak zoiets van: O ja, dat kan ik ook wel gebruiken voor wat wij doen. maar we zijn vooral erg druk geweest met zelf dingen uitzoeken en doen’.
Wat vond je het meest interessant?
‘Over dit onderwerp, over je veilig voelen. Dan denk ik aan oorlog, aan de aardbeving in Nepal, over onderdak. Dus dan denk ik: We moeten geld doneren, zodat ze stevige huizen kunnen bouwen, of zelf helpen. Maar het leukst voor mezelf vond ik de creatieve opdrachten’.
Linda begeleidt haar leerlingen bij het maken van Pantoums (gedichten) over het recht op veiligheid.
‘Je moet wel ondernemend zijn om je leerlingen ervaringen mee te geven. Veel leerlingen hebben er veel meer aan iets te leren dat met sociale vaardigheden te maken heeft. Dat kan binnen dit project: luisteren naar iemand, op bezoek gaan, over je gevoel leren vertellen, een vraag stellen. En er dan ook nog iets van opsteken, dat is fantastisch’.
Léon Portier en Linda Erren begeleiden (samen met drie andere collega’s) de drie groepen die meedoen aan de Learning Circles Kinderrechten.
Léon: ‘Het positieve van deze manier van werken is: leerlingen werken eraan, maar beseffen dat wij dat niet alleen doen. En je kunt dus meteen laten zien dat de anderen ook met hetzelfde bezig zijn, zij denken ook over de rechten. En dat vinden ze heel interessant. je moet dan wel tijd besteden aan het bekijken van wat de anderen doen en niet alleen maar zelf met je opdrachten bezig zijn’.
In een gesprek met Linda en Léon over hun ervaringen reageerden ze als volgt:
Hoe is het werken in de Circles dit jaar gegaan?
‘We vonden het wel beter dat steeds meer scholen ook het proces van de uitdagingen beschrijven en er niet alleen ineens het resultaat op zetten. Anders wordt het zo’n ‘bewijslast’ en dat is niet de bedoeling. Beter als je elkaar volgt terwijl je er mee bezig bent’.
Hoe kun je scholen zoveel mogelijk stimuleren elkaar goed op de hoogte te houden van wat er gebeurt in de klas?
‘Dat heeft ook te maken met tijd ervoor vrij willen maken: het valt op dat sommige reguliere scholen het zien als iets ‘dat erbij moet’, terwijl je het ook in je programma dat er toch al is kunt opnemen, in allerlei vakken. En je kunt zoveel verschillende manieren bedenken om niet alleen maar in te typen. En dat is ook afhankelijk van hoe de leerlingen willen werken. Je kunt ze voorbeelden laten zien van voorgaande jaren, zodat je op ideeën komt’.
Hoe kun je meer aandacht besteden aan werkvormen waarbij er meer vanuit de leerlingen komt?
‘Dat ligt toch ook bij de docent. Wat kunnen jullie nog meer doen dan zoals nu in de uitdagingen al die werkvormen aandragen? Zolang een docent het ziet als extra, wordt het meer een last.
Het is ook belangrijk in de eerste weken eerst een hechte groep van de leerlingen te maken. Wij beginnen daarom al in augustus met het werken in uitdagingen, in het vak burgerschap raken ze al gewend aan deze manier van werken, waarin ze zelf een veel grotere rol hebben. En dan kun je juist werken met verschillende werkvormen, want alleen maar uit een boek leren, dat werkt niet voor onze leerlingen. We leggen ze wel altijd een aantal keuzes voor, want als je het helemaal vrij laat, missen ze die structuur ook weer.
Om ze heel betrokken te maken, moet je er wel tijd aan besteden en het onderwerp kinderrechten ’tot z’n recht’ laten komen. Dus mensen uitnodigen voor gastlessen, filmpjes bespreken, situaties doornemen. Zo steken ze er veel van op, veel horen en zien. Het is mooi dat we nu dingen doen die niet vast in het curriculum zitten en toch heel waardevol zijn.
Over de voedselbank leren ze niet uit een klapper. Je moet er gewoon naar toe en iemand de school binnen halen’.
