Expeditie Afrika 2013-14 – Reisverslag
| Dagverslag 07-04-2014 |
|---|
Om 5 uur reden we van school weg naar Schiphol. Toen we aankwamen op Schiphol namen we afscheid van onze familie en ouders en gingen we inchecken. We hadden nog al wat problemen omdat sommige te veel kilo’s in hun bagage hadden en gedoe met de tickets. Daarna gingen we wat eten en door de douane het vliegtuig in, om 21.00 uur zouden we vertrekken maar vanwege het slechtere weer moesten we wachten tot 21.45 voor dat we konden vertrekken. Verder ging alles wel goed en we kwamen de volgende de dag op tijd in Kenia aan in Nairobi. Van af hier zijn we gevlogen naar Lusaka en van af Lusaka naar Lilongwe (de hoofdstad van Malawi). Bij Lilongwe airport, kwamen er gelijk een hele boel mensen op ons af om ons te helpen. Daarna vroegen ze ons om geld voor wat ze hadden gedaan. We vonden het erg lastig om die mensen geen geld te geven. Maar met de nootjes die we nog over hadden uit het vliegtuig waren ze blij. Toen gingen we met ze allen in de bus op weg naar Bolera. De bus reis duurde 6 uur en we zijn onderweg gestopt. De eerste keer om geld te pinnen, hier hadden we wat problemen. Toen we hier stopten kwamen er gelijk een hele boel mensen op ons af om ons dingen aan te bieden. De politie heeft ze uiteindelijk weg moeten jagen. Tijdens de bus reis zag je een hele boel mensen die lang de snel weg liepen of fietsten om ergens naar toe te gaan. Ook lagen er veel mensen lang de weg, of er liepen mensen met zware bakken op hun hoofd en hele jonge meisjes die de kleine kinderen moesten dragen. Dit vonden wij best wel heftig om te zien. Verder zag je ook heel veel van het mooi landschap. Je zag bergen, palmbomen en andere bomen, maar ook veel maïsvelden en mensen die geiten hielden op het gras langs de weg. Daarna zijn we nog een keer gestopt om van het uitzicht te genieten en kwamen er een hele boel mensen die ook op de foto wouden met ons. Na dat we zijn aan gekomen hebben we wat gedronken en zijn we gaan eten. We hadden van Trijnet en Jurriaan ook nog super leuke armbandjes gekregen met onze namen er op. Na het eten is iedereen gelijk gaan slapen omdat we allemaal doodmoe waren na zo’n lange reis. toen we in de kamers aan kwamen zagen we allemaal dat het wat primitiever is dan dat wij gewend zijn. Ook hadden we op alle kamers grote spinnen of allemaal beestjes zitten. Ook het douchen is anders dan dat wij gewend zijn met lekker warm water, was dit water redelijk koud. Gelukkig kon iedereen snel slapen vanwege de lange en vermoeide reis. Morgen gaan we de kinderen ontmoeten, een village toer doen en alvast beginnen met het opknappen van de lokalen, maar meer morgen hier over. Groetjes van iedereen!
Geschreven door: Sharon & Carolien
|
| Terug naar boven | Dagverslag 09-04-2014 |
Toen wij vanochtend wakker werden was er buiten al licht, een heerlijk zonnetje en een lekkere temperatuur zorgden voor een zeer excellente ochtend. Bij veel commotie in de jongens accommodatie ontwaakten uit hun diepe slaap kon de echte reis beginnen. De dag begon met een mooie subtropische ochtendwandeling langs de exorbitant felle zon die onze ogen liet schitteren in het mooie ochtendlicht. We kunnen natuurlijk niet starten met een lege maag, en het ontbijt stond al klaar, genoeg redenen om ons maagje heerlijk te vullen met wat Malawiaans eten. Het ontbijt liet niet op zich wachten en keek ons zo lief aan dat binnen tien minuten de hele ontbijttafel was leeggeroofd. Binnen no time waren we aan het lopen richting de school in het stadje naast het resort waar wij de huisjes exploiteren voor ons verblijf in Malawi. Bij de school kregen we een rondleiding door school en het dorpje. We liepen samen met de kinderen, die dolgelukkig naar ons keken. Ze begonnen vaak zelf aan een conversatie. Ze vroegen dingen als; hoe oud ben je?, wat is je naam?, etc. Ze kijken allemaal met vol verwondering naar ons en voelde vaak aan onze huid, omdat dit heel gek voor hen is. De kinderen zijn nog wel wat wijzer geworden omdat wij de kinderen een woordje Nederlands geleerd, namelijk: “JACOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO”. (Schrijfwijze is tevens gelijk aan de manieren van articuleren). We hebben een beetje honger gekregen na het lopen met kinderen en het voorbereiden van de sportdag van donderdag 10-04-2014 8:30 a.m. – noon lokale tijd. Het avondeten stond alweer op het programma en het water liep ons in de mond (niet het kraanwater dan want dat is vies, en we mogen ook niet zwemmen dus als jullie allemaal even bellen dat we een recept bij de apotheek moeten hebben tegen wormpjes dan komt het allemaal wel goed dan kunnen wij lekker zwemmen), want we aten kip met aardappelen en sperziebonen. We hebben ons zeer vermaakt deze dag en hebben het programma afgesloten met de cheques te geven aan Rita, de eigenares van de Bolera Palms School. Ze waren hier natuurlijk dol en dol gelukkig mee. Bjorn Buitink en Luuk Plessius (onderdeel van Expeditie Afrika) #kanjers
|
| Terug naar boven | Dagverslag 10-04-2014 |
De Boek I Verslag door: Bram van Duinen & Daniël Santé Chapter one Toen het dauw de bladeren nog bedekte, als een droevige sluier der wildernis, kwamen de eerste geluiden van opgewonden vogels tot ons gehoor. Zo enthousiast, doch zo onheilspellend. Na dit wonder der natuur besloten wij ons uit de wollen doeken te doen. Dit verliep niet geheel zonder kleerscheuren, maar na enkele hysterische kreten uit angst en ongeloof lukte het ons om ons richting de ontbijtzaal te begeven.
Het was feest vandaag. En niet zomaar een feest, een wonderlijke openbaring die alleen in Afrika waargenomen kan worden. Het bevlekte blazoen (zie reclame Bram Moskowicz red.) dat via feestelijke maaltijden naar buiten gebonjourd werd, was na het goddelijke maal niet al te bevlekt meer. Er was een dame met een aardige lading van status nog statusvoller geworden; we hebben het hier natuurlijk over Trijnet.
Nadien werd er besloten onder lichte druk van de begeleiders dat we ons klaar gingen stomen voor wat lichaamsbeweging. Niet alleen voor ons, maar ook voor de lokale jongeren (dit natuurlijk in samenwerking met de geliefde Bolera Palms School). Deze verliep soepeltjes, al was het wel de hele tijd “zweet over heet” als u snapt wat wij bedoelen. Zweetdruppels liepen als koelbloedige reizigers van onze lichamen naar de insectrijke aardbodem. Jilles’ team werd uiteindelijk gekroond tot de grote winnaar van de sportdag, wat veel vrolijkheid en euforie (wat trouwens een tautologie is) bracht bij de sportisten.
Vervolgens is er nog een voetbalklassieker georganiseerd, met gemengde teams en gevoelens. Nederland en Malawi ging helemaal door elkaar, dit had prachtige, maar ook ongemakkelijke gevolgen. Uiteindelijk is er een 2-1 uitslag (niet in de vorm van huidprikkels) uitgeperst voor team Jilles met Bjorn, Bram, Manouk en Sanne (dit deel heeft Daniël geschreven, dus Bram hoefde niet achteraan te staan i.v.m. de netheid).
Omdat sporten blijkbaar niet genoeg was, werd er een briljant plan opgesteld om ons nog meer af te matten. Wij gingen gezellig klussen op het heetst van de dag. Na eerst een grote teleurstelling, omdat de witte verf niet van goede kwaliteit was ging iedereen toch aan het werk. Drie vermoeiende, lange, warme, uitputtende, vervelende, venijnige maar toch ook voldoening gevende uren later waren wij klaar. Toen werden we getrakteerd op een drankje in de lokale bar. Daniël en Bram (nu schreef Bram wel dus nu sta ik wel achteraan) hebben nog een potje gedamd, dit eindigde in een blamage voor de laatstgenoemde (Bram dus omdat hij het schreef).
Na de verwerkingsprocedure ging de hechte groep terug naar diens nederige stulpjes. Hier werd wat uitgerust en bijgepraat (o.a. de Krim kwam ter sprake). Abrupt gestoord door de sappige geur van het warme avondeten besloten wij ons naar de eetzaal te begeven om te genieten van een heerlijke Goulash-achtige materie. Natuurlijk werd er ook nog even voor de jarige jet gezongen en werd er een cadeau overhandigd namens de hele groep. Dit tot grote vreugde van de dame met status.
Nu zitten wij hier, tot nu toe genietend van alles wat over ons heen is gekomen, vol nieuwe ervaringen. Al met al was dit een drukke, vermoeiende dag, maar we hebben er wel van genoten, omdat het werk wat wij verricht hebben echt van nut is. Iedereen is onderhand wel gewend aan de nieuwe omgeving en het ongedierte af en toe.
Wij hebben deze reis tot nu toe erg leuk gevonden. Als wij voor onszelf spreken, beseffen wij nog steeds niet helemaal waar wij zijn. Ongelofelijk, om maar eens een kek woordje erin te gooien.
Momenteel het verslag typende, uitkijkend op wat komen gaat in de rest van ons grote avontuur. Hier zullen wij nog eenmaal verslag van uitbrengen. See you in chapter two!
P.S. Bob Hofman zag dat het goed was, zolang er maar niet gezwommen werd. Dit zijn wij echter wel aan het doen, maar dan onder de douche.
|
| Terug naar boven | Dagverslag 11-04-2014 |
Een hele goede dag. Dit kun je in vele mysterieuze manieren opvatten. Veel levensvragen zitten in deze korte apocriefe zin verpakt. De dag begon als volgt: Toen we in de prachtige ochtendglorie wakker werden begon deze geweldige fantastische dag. Om half 8 zaten we weer met zijn alle aan het ontbijt. Het ontbijt is hier veel beter dan we hadden verwacht, we krijgen eieren, toast, chocopops en zelfs fruit.
Na het ontbijt gingen we naar de Bolera Palms School voor een nuttig lesje talen. Eerst gingen we overleggen wat wij de kinderen in het Nederlands zouden leren. We waren het erover eens dat we de groep in tweeën zouden splitsen. In de ene groep hebben de kinderen een tekening van hun huis en familie gemaakt, in de andere groep hebben ze hier een verhaaltje over geschreven in het Chichewa en in het Engels. Verder hebben we de kinderen nog leren tellen, Nederlandse liedjes zingen, voorstellen en we hebben een paar dieren Bob genoemd.
Nadat we de kinderen wat Nederlandse taal hebben geleerd waren wij aan de beurt om Chichewa te leren, we begonnen met wat basisdingen als: dieren, tellen en voorstellen, later hebben we geoefend met de uitspraak en hebben we rol spellen gespeeld in het Chichewa.
Toen dit afgelopen was zijn we verder gegaan met het schilderen van de Bolera Palms School. We hebben onze groep opgesplitst in verschillende groepen die allemaal een eigen taak hadden. We hebben ongeveer anderhalf uur geverfd waarna we lekker gingen lunchen. De lunch beviel goed en bestond uit: hamburgers, broodjes, salade en friet.
Hierna gingen we naar de markt in Mangochi waar we hebben gezien waar het eten word gekocht en waar we hebben rond gelopen. Je merkte wel dat iedereen je aanstaarde. De markt zag er heel anders uit dan in Nederland, in Nederland verkoopt iedereen kleding etc. Hier wordt vooral eten verkocht. We hebben ook nog een hele voorraad Cola ingekocht voor ongeveer 30 cent per 300 ml. Eerst wouden de begeleiders ook nog naar een musuem gaan (waar we allemaal erg veel zin in hadden en ons erg op hadden verheugd) maar dat feest ging tot onze spijt niet door want het was veel te heet. Toen zijn we maar terug naar het resort gegaan en hebben we nog gezellig gezeten. Als avondeten gaan we braaien, dit is barbequen op een Malawiaanse manier.
Deze dag zijn er ook opvallend veel grapjes gemaakt over Bob Hofman, die zijn toegevoegd aan ons quote boekje. Een paar voorbeelden zijn: Er zitten veel Bobbels in de weg, Bob and the beautifull en don’t Bob the party. Al met al was het een erg gezellige dag en vinden we dat de reis erg snel gaat.
Jilles Jonkheer en Lise de Jonge
|
| Terug naar boven | Dagverslag 12-04-2014 |
Allemaal wakker geworden en klaar voor het ontbijt. Behalve de jongens. Zij vertrouwden op hun ’07:10 systeem’, dit werkte dus niet vandaag. Nadat we het ontbijt op hadden gingen we de laatste dingen inpakken voor een boottocht over het meer. Daarna gingen we de auto’s en het busje in. Na een stuk gereden te hebben moesten we een stuk berg over. Het evenwicht in het busje was niet zo goed want iedereen zat achterin. Hiermee redde het busje het niet om de berg op te komen. Dit betekende dat het busje opnieuw ingedeeld moest worden. Toen het busje en 1 van de auto’s eindelijk boven waren bleek de ‘space weagon’ achtergebleven te zijn. Toen ze gevonden waren hadden Trijnet en Jurriaan een klein relletje. Toen iedereen weer compleet was moesten we alleen nog een Bobbelig weggetje over om bij het meer te komen. Toen we eraan kwamen ontdekte we het mooie uitzicht vanaf de berg. Vanaf hier kon je het hele strand over kijken. Na een half uur naar het uitzicht te hebben gekeken gingen we eindelijk de boot op. We moesten via een stalen draadje een net op lopen zodat we de boot op konden. We zaten heerlijk op de boot maar het was jammer dat het bewolkt was vandaag. Toen we bij een baaitje aankwamen waren er ook Nederlanders die op een project van Be More bezig waren. Vanaf de boot konden we zien dat het water heel helder was. We konden zelfs de vissen tussen de rotsen zien zwemmen. De captain van de boot kreeg voordat we gingen varen een handje visjes. Deze is hij verloren onderweg. We dachten dat hij ze ging zoeken en wisten dat hij ze nooit meer terug zou vinden maar hij bleek de verkeerde kant op te gaan. Nadat we gestopt zijn en weer zijn gaan varen zijn we opnieuw stil gaan liggen bij een baaitje. Hier waren Engels sprekenden die aan het vissen waren en hun eigen eten maakten. Ze zwaaiden vriendelijk en we gingen weer weg. Terug naar het strand.
Op het strand was er weer een fantastisch uitzicht. Na even te hebben gewacht en te hebben genoten van een kinderbandje met zelfgemaakte instrumenten gingen we lunchen. De pizza’s waren erg lekker. Na het eten zijn we ook nog bij souvenirkraampjes wezen kijken. Toen we klaar waren zijn we de auto’s en het busje weer ingegaan en zijn we terug gereden naar het resort. Onderweg zagen we ook nog apen de weg oversteken en eten in de berm. Weer aangekomen op het resort hadden we wat vrije tijd. Om 6 uur spraken we weer af bij de bar voor een dansshow.
Bij de dansshow kregen we 3 groepen te zien. Als eerste waren de kinderen van de Bolera Palms School. Zij lieten heel veel teamwork zien door middel van liedjes en dansjes. Vervolgens kwamen er een groep vrouwen van de kerk. Zij lieten, wat wij dachten, traditionele liedjes met swingende bewegingen zien. Als laatste hebben we een traditionele volks- en dorpsdans gezien. Dit werd uitgevoerd door mensen in pakken met franjes en rare maskers. Deze groep vonden wij het indrukwekkendst. Aan de ene kant zagen ze er best eng uit maar het was super gaaf om te zien. We genoten niet alleen van de dansshow maar ook van de kinderen die in grote groepen om ons heen stonden. Na de dansshow hadden we het avondeten met als toetje een fruitsalade.
|
| Terug naar boven | Dagverslag 13-04-2014 |
Hallooo iedereen, vandaag hebben we weer een drukke dag gehad. Zo hebben we een lid van team doekje moeten uitzwaaien, verjaardag van Lise gevierd, naar de kerk gegaan, leeftijdsgenoten ontmoet en een lekkere siësta gehad. Laten we beginnen met het uitzwaaien van Jaap en Ineke. Want de ouders van Trijnet zijn weer terug gegaan naar Nederland. Wat een emotionele dag voor team doekje (en Trijnet niet te vergeten) veroorzaakte. We zullen je missen Jaap.
Toen, aan het ontbijt, werd er uitbundig gezongen voor Lise want die is vandaag 15 jaar geworden!! Er werden heel wat cadeautjes ontvangen en er is lekker spakenburgs hart en Jan Hagel gegeten?
Na het ontbijt, gingen we zoals veel mensen dat doen op zondag doen naar de kerk. Dit was zeker een cultuur shock. Want het ging allemaal heel anders dan in Nederland. Hier is het niet zingen en staan en zitten en preek en doei. Hier is het meer van zingen, swingen, wat meer zingen en wat meer swingen. Helaas konden wij niet de hele dienst meemaken, aangezien die 2 uur lang was. Dit kwam omdat het een speciale dienst was. Het was namelijk palm pasen. Dit zag je ook wel omdat ze allemaal bladeren meenamen en daarmee gingen zingen/swingen.
Na de kerk zijn we terug gegaan naar het resort en een lekkere lunch gehad (tosti met spek of tonijn met wat aardappel/patat). We hadden toen even een pauze van een paar uur want om half 3 gingen we pas Bolera in om de leeftijdsgenoten te ontmoeten.
Toen het zover was, liepen we naar het dorp waar alle leeftijdsgenoten zaten te wachten op ons. In groepjes van 3 liepen we door Bolera heen en gingen we huizen binnen. Dit was voor ons allemaal een andere ervaring. De ene ging naar een wat groter huis dan de ander. Helaas was het moeilijk om te communiceren met de kinderen want ze kunnen nog niet heel goed Engels. Vaak horen we alleen: “Yessss”. Dus ook als je vraagt: “Wat wil je later worden?”. Maar verder hebben we wel kunnen zien hoe primitief zij leven.
Na een vermoeide tocht door Bolera was het tijd om afscheid te nemen van de kinderen en terug te gaan naar het resort, waar een lekkere maaltijd ons stond op te wachten.
En dit was dan weer het einde van dag 6. Morgen staat er weer een leuke dag op het programma dus: “stay tuned”
|
| Terug naar boven | Dagverslag 14-04-2014 |
DE BOEK II Bram “Thunder” van Duinen
Daniël “The Wrecking Ball” Santé
Chapter I
Hevig debatterend over het feit of ‘vrolijkheid en euforie’ nou wel echt een tautologie was, rees de zon over het meer als de eerste verfrissende druppels van een net geopend flesje cola na een lange vermoeiende dag. Zo ook, rezen wij ook als warme broodjes rezen in de oven, uit onze bedden. Else en Jurriaan waren wat eerder dan het overige gespuis voor wat lichaamsbeweging, in de vorm van hardlopen. Bjorn zou deze activiteit ook graag bijgewoond hebben, dit was echter voorkomen door een defecte wekker. Door deze apocriefe domper getroffen begon het geklooi van Bjorn met als gevolg een stel ochtendhumeuren. Deze werden echter zorgvuldig weg gegeten tijdens het ontbijt.
Vervolgens begaven wij ons richting de school, waar wij shirts uitdeelden die de kinderen mochten beschilderen. Dit had veel leuke resultaten als gevolg en de meeste expeditieleden hebben de namen van de schoolkinderen op hun shirts staan.
Na het heerlijke pastatwaalfuurtje die als een ervaren Russische spion een museum binnenkwam, werd er een andere activiteit als open gekroond.
“Vervven” – Manouk van den Ham.
In de natuurlijke habitat van de inheemse bevolking kwam iedereen tot rust. Onder verfspetters natuurlijk, dit omdat tatoeages traditie zijn in dit felgekleurde dorpje.
Hierna werd iedereen aangekeken als Basji-Bozoeks die het dorp als vigilantes onveilig maakten. Dit kon ons echter niet veel schelen, de pret werd alleen maar groter toen de reacties van de locals ook meer vrolijk en euforisch werden, u snapt waar wij op doelen.
Nadat iedereen gedoucht had en de verf weer van het lichaam gespoeld was, werd er eerst nog even (zoals de jeugd van tegenwoordig dat noemt) gechilld. Daarna stond er nog een pasta maaltijd klaar, spaghetti deze keer. Veel mensen hebben hier al lang naar verlangd, nadat alle koolhydraatjes weer verteerd waren werd er door sommigen een drankje benuttigd, jammer genoeg moet Mvr. M. van den Ham deze weer betalen, net als alle overige drankjes deze week. Sorry Gea voor het plunderen van uw bankrekening, we hopen dat Mr. Pugsley toch nog eten kan krijgen deze week.
Al met al vonden wij deze dag bijzonder geslaagd als fris en fruitige studenten. Wel vinden wij het jammer dat het einde al weer zo dichtbij komt en we de ouders weer moeten zien vrijdag. Dank u allen.
|
| Terug naar boven | Dagverslag 15-04-2014 |
De dag begon heerlijk met een mooie zonsopgang (Bjorn, Jilles en Jurriaan gingen hardlopen). Daarna volgde het ontbijt. Na het ontbijt hebben we op de Bolera Palms School geverfd. We hebben ABC borden, spelletjes als dammen, hinkelen en twister op de grond geverfd. Toen alles klaar was zeiden Carolien en Liesbeth dat we nog even een groepsfoto moesten maken. Iedereen ging staan in een groep en toen werden we van achter helemaal nat gegooid door de rest. Dit leidde tot een groot watergevecht.
Het kleine watergevecht opgestart door de coaches en Jurriaan en Trijnet liep uit tot een groot watergevecht tussen de coaches, Jurriaan, Trijnet en de groep. Na een tijdje was iedereen doorweekt en gingen we terug naar ons verblijf.
Na een lange rust en een lekkere lunch zijn we verder gegaan met ons programma, we gingen eerst nog even terug naar de school om de laatste dingetjes af te maken en te controleren of alles was gedaan. Daarna gingen we zoals gepland naar het weeshuis. Hier kregen we eerst een uitgebreide rondleiding en lieten ze ons alles van het weeshuis zien. Voor dit bezoek hadden we ook allemaal knuffels meegenomen om te geven aan de kinderen. Toen we de knuffels hadden gegeven hebben we nog een tijdje met de kinderen gespeeld. De kinderen waren allemaal erg lief en ze waren blij dat we er waren.
Als avondeten hadden we rijst met kip, boontjes en aardappelen. Dat smaakte zoals gewoonlijk weer goed. Dit diner werd beëindigd met een lekker toetje van (volgens ons) mint en karamel.
Om enige inhoud toe te voegen, werd ons Daniël aanbevolen voor filosofisch gebrabbel. Hier dus de betreffende kwaliteit. Deze dag was in één woord samen te vatten; plas.
Dit in de vorm spaanders die gevallen zijn bij het waterslag van Bolera, maar ook de niet al bescheiden druppels die gevallen waren in het weeshuis. Dit was dus letterlijk plas. Ja mensen. Plas. Ook de zweetdruppels die wij hebben achtergelaten bij de school vormden soms zo’n eigenzinnige opstapeling van waterige feiten. Plas kan zelfs ook nog gezien worden als de bittere tranen van de huilbaby’s in het weeshuis. Sommige mensen van onze expeditie zijn gewoon nog niet klaar voor het opvrolijken van de minuscule mens denk ik.
Daniël over en uit.
|
| Terug naar boven | Dagverslag 16-04-2014 |
Vanochtend moesten we vroeg opstaan voor de safari. De wekker stond om half 7 ’s morgens en om 7 uur was het ontbijt. Na het ontbijt zijn we rond 8 uur in de auto’s gestapt op weg naar de safari. Na anderhalf uur rijden op een hobbelige weg en gechanteerd te worden door politieagenten omdat ze geld wilden kwamen we aan bij het MVUU (safaripark). Eerst gingen we met een bootje naar de overkant en hier stonden de jeeps op ons te wachten. Na een handtekening voor eigenrisico te hebben gezet gingen we verdeeld over twee groepen de jeeps in. Na vijf minuten te hebben gereden stond de eerste groep stil. Ze zaten vast in een modderpoeltje. Na eerst geen bereik te hebben werd er na een poosje toch een tweede auto bijgehaald. Toen hij kwam met een dikke ketting die ze vast hadden gemaakt aan de voorbumper gingen ze proberen de jeep los te krijgen. Dit mislukte want de voorbumper raakte los en vloog van de vastzittende jeep af. Nu moesten ze het dus maar van achteren proberen. Ook dat ging niet de eerste keer, de ketting schoot los van de helpende jeep. 3e keer scheepsrecht want toen lukte het wel. De jeep kon weer verder rijden.
Ondertussen had groep twee de eerste groep al ver achter zich gelaten. Daarom wilde de ranger van de vastzittende jeep een sprintje maken om weer bij te komen. Dit ging ook mis want door de scherpe bochten vloog het drinken met de koelbox van de jeep. Na de kapotte flesjes te hebben opgeruimd kon de groep eindelijk weer verder. In plaats van rustig naar de dieren te kijken werd het gehaast door het park scheuren. Toen ze de tweede groep weer zagen konden beide groepen genieten van een groep olifanten.
Aan het einde van de safari hebben we verschillende dieren gezien: apen, olifanten, antilopen, everzwijnen, verschillende vogels, impala’s, krokodillen en nijlpaarden.
Voordat we teruggingen naar het resort was het tijd voor de ‘lunch’. De coaches hadden vanaf het resort worteltjes, komkommer, quiche, mandarijnen, eieren en worst meegenomen. Hallo lunch…
Toen iedereen klaar was met eten zijn we weer teruggegaan in de auto’s. Weer het hobbelige weggetje over terug naar de geasfalteerde weg. Onderweg zijn we nog even langs de pinautomaat en de supermarkt geweest. Terug aangekomen op het resort hadden we vrije tijd tot aan het avondeten. -+
|
| Terug naar boven | Dagverslag 17-04-2014 |
Na een ontzettend gezellige bonte avond, was het tijd om een goede nachtrust te maken aangezien we de volgende dag gingen vertrekken. Dus nadat iedereen heerlijk uitgerust was, was het tijd om afscheid te nemen van Tarryn, Rita, Jonathan, Ian en madame Patuma. Vervolgens vertrokken we in een leuk blauw busje naar Lilongwe samen met Trijnet en Jurriaan. Dit was echter een lange trip door de bergen.
Toen we aangekomen waren bij Lilongwe gingen we lekker Italiaans eten in Mammia Mia. Dit was een groot succes want het eten was erg lekker. We hebben daar nog lang spelletjes gespeeld omdat we nog 3 uur te doden hadden (omdat we niet in de nacht mochten rijden en onze vlucht om 3 uur ‘s nachts pas ging). Na wat spelletjes gespeeld te hebben moesten we ook afscheid nemen van Trijnet en Jurriaan en vervolgens gingen ook wij weg.
Toen aangekomen op de luchthaven moesten we verrassend genoeg weer lang wachten. Ook dit werd overwonnen door veel kaartspellen en slapen. Eenmaal in het vliegtuig ging het allemaal heel snel. De vlucht naar Nairobi duurde 2 uur die veel mensen slapend hebben doorgebracht.
Op de luchthaven in Nairobi moesten we weer een tijd wachten. Dit was dan ook weer erg saai.
Nu zitten we eindelijk in het vliegtuig naar Amsterdam. Nog 3 uurtjes en dan zijn we er. We hebben allemaal een ontzettend leuke reis gehad en eigenlijk willen we nog wel even blijven. Maarja, dat kan niet met ouders met heimwee.
|
| Terug naar boven |
| Galerij |
|---|
| Nog geen galerij beschikbaar |
Reacties
Nog geen reacties