Het aparte van de reis is, naast de contacten met onze collega’s hier, het bezoeken van diverse scholen. Je kan heel duidelijk niet spreken van “de Surinaamse school” of “het Surinaamse onderwijs”. Iedere school is anders.
Vandaag hebben we weer vijf verschillende scholen bezocht. Ieder school heeft iets eigens. We vonden het vooral opvallend dat, evenals in Nederland, de scholen niet kunnen functioneren zonder extra steun. Daar waar ouders veel inzet tonen en daar waar de mogelijkheid bestaat om extra geld te fourneren, zie je dat het uiterlijk van de school en de faciliteiten beter zijn.
De grote overeenkomst tussen alle scholen is de enorme gedrevenheid van het personeel. Zonder hun inzet, die volgens ons bepaald niet tot hun takenpakket hoort, zouden de scholen het nog veel moeilijker hebben.
Ondanks alle problemen waar de scholen mee geconfronteerd worden, is de sfeer bijzonder goed. Enthousiaste leerlingen, enthousiaste docenten. Voor ons heel leuk om mee te maken.
De middag was vrij te besteden, maar enkelen van ons besloten om een bezoek te brengen aan de school voor beeldende kunst die pal naast Fort Zeelandia gelegen is, en waar een van onze deelnemende Surinaamse collega’s ook les geeft in beeldende vorming.
Het was wederom opvallend, die gedrevenheid van de vrijwilligers, die voor de kinderen een sfeer creëren waar ze veilig en ongestoord beeldend tot ontwikkeling kunnen komen. Ook vond er een gesprek plaats met de heer George Ramjiawansingh, mede-oprichter van de school en beeldend kunstenaar van beroep. Hij vertelde onder andere over zijn persoonlijke betrokkenheid met de kinderen in Suriname en met wat voor problemen ze soms te maken kunnen krijgen. “Beeldende vorming”, zo zei hij, “is juist voor de kinderen die zich dan niet kunnen uiten een middel om, zonder woorden, een gevoel of verhaal uit te drukken.” Daar zit zeker wel wat in, want er zaten tussen de verschillende kinderen ook doofstomme kinderen, die dus ook letterlijk niet konden praten en met tekenen veel directer hun verhaal kwijt kunnen.
Als laatste kreeg ik nog een rondleiding door het atelier van de kunstenaar, vergezeld van de vele verhalen die de man bij elk kunstwerk kon vertellen. Ik voelde een behoorlijke vlaag van herkenning toen ik dat meemaakte. Zo ver weg van elkaar, en zo veel verschillen we toch eigenlijk niet.
Christophe
Juf Rashida met haar kleine leerlingen
De oudere kinderen aan het werk bij een stilleven
Om kwart over 7 vertrokken we met de SO/PO bus richting het district Saramacca, naar basisschool OS Kampong Baroe. Het was een prachtige route, alleen dat was al geweldig. John was weer goed op dreef met zijn grapjes, dus de stemming zat er goed in! Eenmaal aangekomen, we waren iets aan de late kant, werden we geweldig onthaald. Alle kinderen hadden buiten gewacht op ons voor de vlaggenparade. Dat was weer een speciaal moment, alle kinderen zongen uit volle borst mee! Daarna werden we rondgeleid door de directeur die vertelde dat er ook plek is op school voor kinderen die moeilijk kunnen leren. Vanwege de afstand is het voor die kinderen niet mogelijk om op een school voor speciaal onderwijs te zitten, en daarom hebben ze een klas ingericht voor moeilijk lerende kinderen. Na de rondleiding werden we hartelijk ontvangen bij de directeur thuis, met natuurlijk weer een lekker hapje en drankje!
Op weg naar de tweede school, werden we nog even aan de kant gezet door de politie, jaaaa paspoortcontrole…….de paniek sloeg bij een aantal toe, ‘wat nu, ik heb mijn paspoort niet bij me’. Gelukkig was het een grapje en was het slechts breed vervoer wat over de brug moest. Na weer een aantal leuke grappen van John, kwam hij met een goed idee: we splitsen op in twee groepen, want we waren veel te laat. De helft ging naar de Raymond van Gennip school en de andere helft ging naar de Kangoeroe school. De Raymond van Gennipschool is school voor primair onderwijs. Ze hebben grote groepen, gemiddeld 30 leerlingen per klas. De leerkracht die mee gaat draaien in de Learning Circle was erg enthousiast en ook de kinderen waren erg benieuwd naar de Nederlandse kinderen.
De Kangoeroe school is een semi particuliere school, met veel kleur en erg mooie lokalen. Op het terrein is ook een crêche en peuterspeelzaal. Er wordt gewerkt aan een media en documentatiecentrum, wat begin februari af zal zijn. De Learning Circle klas heeft voor ons gezongen over de schoonheid van Suriname!
De laatste school die we bezocht hebben was de Mytylschool. Zij stonden ons met een warm welkom op te wachten. We hebben fijn met de kinderen kunnen kletsen en ook hier was de fotocamera erg populair. We kregen een lekker drankje en hapje aangeboden en namen daarna afscheid van de kinderen en de juffen.
Verslag van Arianne, Maureen en Lisette
Openbare School Kampong Baroe
Raymond van Gennip school
De Kangeroe school
De Mytylschool
| Donderdagochtend 21 januari 2010 – SPORTDe collega’s van de Learning Circle Sport, Ivo, Nikka, Bouke, Stephan, Nico en Koen en Miriam Weekers, mochten vanmorgen om half 8 op pad. De LC scholen van de Sport werden bezocht. Voor ons een hoogtepunt van de week!
Op de Richenel Slooteschool, een school voor PO onderwijs, werd er na de vlaggenparade aangesloten bij de gymles. Voor onze gymnastiekers perfect, want ze mochten zelf meedoen, uiteraard onder luid applaus. Koen was onderwijl de leerlingen aan het filmen die straks gaan meedoen aan ons project. Dit ter voorbereiding op de Circle. Onder de tonen van de schoolyell namen we afscheid op weg naar de Emmaschool, een school voor MLK leerlingen. Hier mochten we een binnenles bijwonen en zelf meedoen met trefbal. Nederland – Suriname met een duidelijke overwinning voor het thuisfront. Ook op de Emmaschool zijn er van de LC Sport leerlingen, gelijkertijd opnames gemaakt. Vervolgens opweg naar Hubstina, een centrum en school voor meervoudig gehandicapte kinderen. Na een rondleiding, hebben we samen met de kinderen het piratenspel en het spel ‘in en uit de sloot’ gespeeld. Het piratenspel biedt ook perspectieven om te spelen in de gymlessen in Nederland! Voor de LC Sport een mooie uitdaging om ook deze leerlingen intensief bij het project te gaan betrekken. Daarna op weg naar de Grietjebieschool, een ZML-school voor leerlingen tot en met 18 jaar. Hier mochten we een turnles bijwonen, een leerling van de school mocht op de evenwichtsbalk haar kunsten vertonen. Daarna werd er koppeltje geduikeld. Na een heerlijke bami werden de schoolbezoeken afgesloten. Mooi, interessant, boeiend, zweterig (we deden tenslotte zelf mee), sportief en een perfecte ‘opmaat’ om de Learning Circle Sport nu echt te gaan starten. Op de Louis Brailles school werd er tussen de middag met alle Nederlanders geluncht, waarna iedereen in Paramaribo werd ‘losgelaten’. Nico en Nikka. |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| top |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| top |
 |
 |
 |
 |
 |
| top |
 |
 |
 |
 |
| top |
 |
 |
 |
 |
| top |
 |
 |
 |
 |
 |
| top |
 |
 |
 |
 |
Nog geen reacties
Reacties op deze pagina zijn niet meer mogelijk.
