  |
| Vandaag vertrokken we zeer vroeg: kwart over zes! Met slaperige hoofden stapten we in de bus naar Berg en Dal, een natuur reservaat. Na een klein uurt houden we een eerste tussenstop in Paranam.Tijd voor koffie! Het is een worndelijke stopplaats; aan deze kant van de weg een ontluikend wetland.
Aan de overkant van de weg het enorme complex van Suralco waar bauxiet wordt opgewerkt tot aluinaarde. Om vervolgens in de USA te worden verwerkt tot aluminium. |
 |
 |
 |
| top |
 |
 |
| We waren al gewaarschuwd voor de een hobbel-de-bobbel-weg, zoals de gids Baukje dat noemde. |
 |
| top |
 |
 |
 |
| Die hobbel-de-bobbelweg wordt op dit moment door Chinezen klaar gemaakt om te worden geasfalteerd.Een karwei waar 6 jaar voor is uitgetrokken; de Surinaamse collega’s verwachten dat de verkiezingen van 2010 wel eens versnellend zouden kunnen werken… |
 |
 |
| topNa drie uur kwamen we aan bij de Surinamerivier, het adventure center Bergendal.
Hier werden drie verschillende activiteiten georganiseerd: een hike, roetsjen over een kabelbaan en met een kano over de rivier. We werden in vijf groepen verdeeld voor drie activiteiten (de logica is ver te zoeken). Het terrein was betoverend mooi. |
 |
 |
| Na een korte uitleg van de gids over Bergendal, vertrokken voor een wandeling door de jungle. |
 |
| top |
| Het oude politiebureau staat op de nominatie om in 2010 geretaureerd te worden.. een hele klus :-) |
 |
| Er waren drie verschillende kleuren paaltjes waar we langs liepen, groen = makkeklijk begaanbaar, geel = licht hellend, rood = moeilijk begaanbaar en steil. Nadat we het water waren overgestoken over een smal bruggetje, kregen we gelijk een rood paaltje. |
 |
 |
 |
| top |
 |
| We moesten ongeveer 85 meter omhoog klimmen naar de top. Eenmaal op de top aangekomen, vertelde de gids over het verleden van de berg. Bovenop de top was een strategische plek om bijvoorbeeld de soldaten te vestigen. Ze hadden zo uitzicht over het dal en de omliggende omgeving. |
 |
 |
| Na een korte pauze, waar iedereen even kon bijkomen, vertrokken we weer. Nu in de richting van een aantal eeuwenoude grafstenen. In 1879 waren verschillende monniken overleden aan waarschijnlijk malaria. Deze 2 monniken waren begraven op de top van de berg. Maar niet alleen de monniken waren hier begraven. De directeur van de bank en vele duizende slaven hebben hier hun laatste rustplaats gevonden. |
 |
| Na wat kronkelende paadjes te hebben bewandeld kregen we een prachtig uitzicht te zien. |
 |
 |
| topEn toen mochten we weer naar beneden wandelen. Aan het einde van de wandeling stonden er twee huisjes die van de familie Seedoff waren geweest. De opa en oma van Clarens hadden hier tijden gewoond. Leuk voor de voetbalfans! |
 |
| En tussen door even tijd voor helemaak niks!!! |
 |
| top |
 |
| Een kanorondje voor Floor, Patricia, Hans en Gerard: per kano over de Surinamerivier en na een kleine kilometer linksaf een kreek in. Ook dit was na het tokkelen en hiken weer een bijzondere ervaring. Vanaf het water is het natuurschoon van Suriname nog mooier en na iedere bocht wacht weer een verrassend plaatje. |
 |
| Dit was vooral het geval toen we onder leiding van een enthousiaste gids een prachtige kreek invoeren. Alsof we ons in het decor van een spannende film bevonden: immense stilte, alleen verstoord door het gezang van de vogels en de bijzondere fauna. Als toetje konden we nog genieten van een luiaard. Het beest deed werkelijk zijn/haar naam eer aan. Ondanks geschud aan de takken bewoog het beest nauwelijks en pas na hevig aandringen kroop de luiaard in een slowmotion van een slowmotion naar boven. De kanotocht was wederom een ervaring die wij niet hadden willen missenHet was wel jammer wij door en door nat terugkwamen door de gebrekkige kanotechniek van Floor en Patricia. |
 |
 |
 |
| topHet mooiste vonden we de kabelbaan. Sommigen moesten hun angsten wel even overwinnen, maar het merendeel is van de kabelbaan afgegaan. Tuigje aan, helm op, een gewone handschoen en een handschoen waarmee je kunt remmen. En klaar om te vertrekken! Eerst even oefenen op een lage kabelbaan en daarna even klimmen naar het beginpunt. Het begin van een mooie ervaring: door de boomtoppen roetsjen! |
 |
 |
 |
 |
| top |
 |
 |
 |
 |
| De platforms verschillende van hoogte tussen de 10 en 25 meter. De afstand die we moesten over bruggen zat tussen de 20 en 110! meter. Soms moest je nog aardig in de remmen op niet tegen de volgende boom aan te knallen. De mooiste rit was over de rivier heen naar de overkant. Het was de bedoeling dat je ondertussen van het uitzicht zou genieten, maar dat is mij helaas niet gelukt. |
| top |
 |
| Met een enorme snelheid ging je de rivier over; een slim touw om je vaart af te remmen, zorgde ervoor datje met een mooi ‘hopje’ op het platform hoog in de bomen belande. |
 |
 |
 |
 |
 |
| top |
 |
| Het namiddag zonlicht, in combinatie met de donkere wolken zorgde voor een betoverend mooie jungle. |
 |
| Bij thuiskomst (op nieuw fiks door elkaar gerammeld) kreeg Miriam namens de hele groep een attentie en dikke zoenen voor haar inzet deze week! Met een heerlijke Javaanse rijstafel sloten we de avond om 0:15 uur af. met een luid ‘lang zal die leven” zongen we de jarige Hans Balk toe; je zou ‘m die 43 jaar niet geven! |
 |
| top |
| Verslag van Judith, Monique, Bob, Gerard en Hans. |
Nog geen reacties
Reacties op deze pagina zijn niet meer mogelijk.
