De dag begon vroeg om 8 uur.  Iedereen stond bepakt en bezakt bij de school. Rond 9 uur was het dan eindelijk zover, we gingen eindelijk op expeditie! We gingen met 2 busjes en 1 camper richting La France. Er was veel aandacht voor de expeditie en stonden massa’s mensen en zelfs de pers was aanwezig. Een aantal van onze expeditie leden werd geïnterviewd door Nijkerk nieuws dat vonden we heel  erg leuk. Kasius was zoals gewoonlijk weer te laat. Toen we eenmaal onderweg waren ging het erg snel. Totdat we in Luxemburg waren. We stonden urenlang in een eindeloze file. Maar ook dat mocht de pret niet drukken!  Toen we aankwamen in Frankrijk was het lekker weer. We werden gastvrij ontvangen bij het hotel La Haute Fourche. We gingen lekker eten en toen moesten we de spullen uit de auto halen… en begon het nog eens heel hard te regenen. Iedereen was drijfnat geregend. Dat was wel balen maar dat stopt ons niet om te fietsen morgen. Als klap op de vuurpijl won meneer Van De Pol het raadspel; Hoeveel kroonkurken zitten er in het grote glas! Hij won een t-shirt als hoofdprijs en heeft beloofd de hele week dit shirt te dragen.  De weer verwachting voor morgen is zonnig. We hebben erg zin in de tocht maar nu moeten we echt gaan slapen en ons voor bereiden voor de tocht van 100km, en dit allemaal voor STSN!

Hartelijks,

Janneke,  Jorgos en Joost van den Bosch!

Beste allemaal, hier het reisverslag van dag 2 van CorlaerCycling4STSN…

… dit is er allemaal gebeurd!

Vandaag was de eerste dag dat we gingen fietsen.  De eerste aantal kilometers was het lekker makkelijk dalen. Na ongeveer een kilometertje of 20 begon de eerste zware klim.  Het was voor iedereen van de groep wel zwaar. Sommige mensen hebben wel een aantal stukken moeten lopen maar we kwamen allemaal gewoon boven op de berg. Mabel, ondanks dat ze niet mocht klimmen, heeft ook gewoon de berg beklommen.

Toen we bijna boven op de berg waren raakten we de weg eventjes kwijt en konden we weer een kilometertje of 5 terug. Toen we eindelijk boven waren begon het dalen. Het eerste deel  was een mountainbike pad, dus zeker niet makkelijk op de racefiets, we zijn, zonder te vallen (op het mountainbike pad dan), allemaal veilig beneden gekomen.  Na het mountainbike pad kwamen we op een verhard stuk, waar we ook daalden. Hier gingen op zijn hardst ongeveer 60 kilometer per uur.

Na de eerste stop, bij een basisschool met schattige kindjes, gingen we weer verder. Er was nog zo’n 60 kilometer te gaan. Alles liep voorspoedig, totdat we weer verkeerd reden, konden we weer terug.

De laatste 15 kilometer waren bergje op, bergje af.  Eindelijk kwamen op de camping aan waar de camper en de bussen al stonden. We hebben door onze geweldige kok Mario heerlijke nasi gegeten. Iedereen heeft hier heerlijk van gesmuld.

Na dat al de klussen zijn gedaan, gaan we heerlijk douchen en dan weer slapen want er zit morgen weer een zware tocht aan te komen. In totaal hadden we vandaag 112,5 kilometer gefietst omdat we soms dus wel eens de weg kwijt waren.

Hartelijks, Demi & Mariet

Wat een dag…

…en dit hebben we allemaal meegemaakt!

Vandaag hebben wij een enorme tocht gemaakt van Bayon in Frankrijk naar Verdun naar Frankrijk.

We zijn vanochtend rond de klok van 10:00 weg gereden met z’n allen, iedereen voelden in het begin zijn benen van gisteren. Na een paar kilometer waren we warm gefietst en fietsen we met de groep door. We begonnen met lichte klimmen en dalen maar na verloop van tijd werden ze steeds zwaarder.

Rond de 45 kilometer hadden we de eerste stop. We zaten in het gras in de zon te genieten van hun broodje en iedereen pakte zijn rust. We kregen toen te horen dat de camping verder was dan gepland. Rond de 80 kilometer zaten meerdere mensen er doorheen, maar ondanks dat zijn we door gefietst. De beklimmingen waren heel zwaar, maar gelukkig zit na elke klim een afdaling. Met de gedachte ‘we doen het voor de stichting’ fietste iedereen door. Bij de 100 kilometer zaten veel mensen er door heen en was het echt afzien…. We besloten om door te fietsen naar de camping, wat zo 30 kilometer verder was. Met de instelling dat we 100 kilometer zouden fietsen was de 30 kilometer extra heel zwaar. Zonder de coaches was het niet gelukt. Gelukkig toen we op de camping aan kwamen waren alle tenten al op gezet door de fantastische begeleiding. In de loop van de avond stond het eten klaar doorandere Mario en de rest van de begeleiding.

Met vriendelijke groeten,

Gerco & Joost Verduyn (Pruik)

We zijn van Verdun in Frankrijk naar Arlon in België.

Het weer & de rit waren prachtig, en dit is er allemaal gebeurd!

Vandaag zijn we begonnen met een lekker ontbijtje. Iedereen was weer fris en fruitig. 09;30 zijn we op de fiets gestapt. Deze rit zou 75 km zijn, maar door onze ‘super’ goeie navigator bleek het toch 91 km te zijn. Onderweg zijn er toch weer wat dingetjes tegen gevallen. Eerst Joost Pruik, die ging heerlijk op z’n plaat. Toen we er bijna waren, op ongeveer 80 km had Demi problemen met haar fiets. Ze schakelde verkeerd en de boel brak af. Ze werd opgehaald door onze top-chauffeur Henk. We kwamen aan op Camping “Officiel” Arlon (we verblijven hier voor niks en hebben ook gratis eten gehad. Ze zijn overigens te boeken via Zoover) We hebben hier een mooi privé zwembad, lekker warme douches, frikadellen en patat. Onze begeleiders Mart, Henk en Mario hadden de beste plek geregeld, aan het zwembad, fantastisch! We hebben lekker gezwommen en heerlijk gegeten.

De camping vond dit alles zo interessant dat Demi hier een presentatie van mag geven over wat wij allemaal doen. De mensen gaven gul en we hebben nog € 186,- opgehaald! Ook krijgen we de inhoud van de fooienpot van de camping! Dit was dus weer een top dag! En morgen de ‘monster’ etappe door de Ardennen, op naar de rustdag!

Met vriendelijke groeten,

Joost van den Bosch (de klimgeit) en Sanne van Dijkhuizen

Vandaag hebben een aantal van ons de Koninginne-rit gefietst. Een Monsterlijke tocht van maar liefst 122 kilometer, dwars door de Belgische Ardennen. De tocht begon in het pittoreske Arlon en voerde naar Stoumont, vlakbij Stavelot in de Belgische Ardennen.

En dit is er vandaag allemaal gebeurd…

De tocht startte met 7 leerlingen en 3 coaches, want door omstandigheden kon niet iedereen starten aan de “monstertocht”. Iedereen wist vanaf het begin al dat het een zware tocht zou worden en dat werd het ook! We begonnen met een daling van maar liefst 12 procent, het wegdek was erg slecht bij de daling. Tijdens het dalen vlogen er verschillende bidons de lucht in. Aan de kant van de weg zag je ook verschillende bidons liggen van andere renners. Gelukkig is iedereen deze daling wel veilig afgekomen. Na deze daling begon het team met klimmen, het klimmen was ontzettend zwaar voor iedereen. Dit kwam door de kilometers die we als team de dagen ervoor al hadden gemaakt. Het klimmen was echt ontzettend afzien..  Na ongeveer 50 kilometer hadden we pauze om even iets te eten en te drinken. Na deze pauze stapten we weer op de fiets. Helaas bleven er 2 teamleden achter. Dit omdat de omstandigheden vandaag heel zwaar waren. 5 van ons en de 3 coaches besloten de tocht toch af te maken. Ergens in een stadium tussen ‘vol goede moed’ en ‘frisse tegenzin’ gingen we verder. We moesten heel veel klimmen het weer maakte het ook niet echt makkelijker want het was ruim 30 graden. Iedereen was helemaal bezweet en het had echt heel erg zwaar, maar door als team samen te werken sleepte we elkaar er doorheen. Toen we nog ongeveer 10 kilometer moesten fietsen kwam er een heel zware en lange afdaling. Het wegdek was zo slecht dat iedereen wel uit het zadel moest komen. De stenen vlogen om onze oren en soms leken de wegen meer op geitenpaden, zeker ook doordat het zo stijl was. Ondanks dat niet het hele team op de fiets zat, werden we wel gesteund door het hele team,  Mevrouw Vlecken , onze kok Mario & buschauffeurs Henk en Mart!

Op het einde zat iedereen er echt doorheen en was de energie van ieder teamlid wel een beetje op. We moesten nog een aantal klimmetjes die erg zwaar waren, daarna gingen we weer een stukje dalen. We reden van de berg af en het ging heel lekker! Op een gegeven moment werd er geroepen naar ons en daar stonden de achtergebleven teamleden bij een geweldig mooi en groot huis! Het huis is helemaal top en we hebben zelfs een binnenzwembad! Nu is iedereen aan het relaxen na dat monster tocht en ik zeg dat het ook dik verdiend is!

Tot morgen!

Jorgos (die de hele rit heeft uitgereden met een kapotte schoen) & de klimgeit (Joost van de Bosch)

Vandaag zijn de meesten van ons niet verder gekomen dan de tuin, het toilet, de BBQ en het zwembad van het prachtige huis waar wij onze welverdiende rustdag doorbrachten.

En dit is er verder allemaal gebeurd

We begonnen de dag met  heerlijk uitslapen. De een wat langer dan de ander (Demi met haar record van half 11, waardoor ze het ontbijt mistte). Het ontbijt was weer heerlijk klaargemaakt door onze 5-sterrenkok Mario.  Nadat bijna iedereen had ontbeten, besloten we maar eens het zwembad in te plonsen, rond een uur of 11 was het voor ons gevoel toch al standje Curaçao.

Later ging de helft van de groep even het stadje in, opzoek naar een fietsenmaker. Jorgos kwam thuis met nieuwe plaatjes (voor onder zijn schoen), Joost de Berggeit zocht een sok en Bas van de Pol had een mooie helm gekocht.. ;-) De rest van de groep die “thuis” bleef heeft broodjes gemaakt voor de ietwat zieke heer Kasius. Kaas heeft volgens de leerlingen een zonnesteek opgelopen, maar hij liet zich niet kennen. Al hoewel.. hij lag toch wel de hele tijd op bed, de bank of in de zon als een dood beest.

Toen Kaas als een zombie in de tuin ging liggen, ging de rest kijken op straat waar een leuke toertocht langskwam. Als eerst kwam er een leuke peloton aan auto’s die net zo vrolijk mee-toeterde terwijl wij vrolijk aan de weg iedereen stonden te supporten. Na 5 minuten aan auto’s kwam de kopgroep. De kopgroep was niet al te groot. Na de kopgroep kwam natuurlijk, en dat is ook wel logisch, de grote groep (gematigde, maar toch wel goeie) wielrenners. Sommige wielrenners konden hun ogen niet van onze vrouwelijke expeditieleden afhouden. Ze stonden in bikini, tja, dan krijg je het wel.. Bijna botsing. Oeioei, toch weer een les voor ons.. Houd altijd je ogen op de weg ;-).

De vrouwelijke expeditieleden waren heel beroemd vandaag want de bidons van de wielrenners  werden ook nog eens op hun geleegd. Joost kreeg nog een bidon toegereikt, en uit Gerco’s handen werd een volle gegrist.. Toch wel leuk voor de sponser die op de bidon stond (multikozijn).

Nadat we onze ogen hebben uitgekeken bij de tocht begonnen de maagjes van ons toch wel te knorren, maar, daar had Super Mario zich op voorbereid.  Er stond een heerlijke BBQ op ons te wachten.  Nouja, te wachten, Vlecken en Demi moesten toch nog wel heel wat snijden voordat we eindelijk konden aanvallen.

Tijdens het bakken van de hamburgers kwamen de ouders van Demi om haar fiets te brengen.. Volgens de fietsenmaker was er een steentje of iets teruggekomen.. Heel geen verkeerd schakelen dus, zoals Bosch zei. Ondertussen zit er een hele nieuwe derailleur op, waar menig expeditielid jaloers op is (shimano 105). “Ik heb geen idee, ik ben blij dat ik weer kan fietsen.” Aldus Demi.

De BBQ was zoals verwacht weer eens heerlijk.

Ondertussen is het laat, is het donker en nog steeds warm.  Zo duiken we ons bed weer in omdat we morgen weer een zware heuveletappe voor de boeg hebben.

Slaaplekker allemaal en tot morgen!

Liefs, Demi en Mariët!

Vandaag hebben we wederom ruim 120 kilometer afgelegd met de meeste van onze deelnemers. De tocht bracht ons de Ardennen uit en Nederland in…

…en dit is er allemaal gebeurd!

Vanochtend moesten we weer vroeg uit de veren voor onze tocht terug naar Nederland. We begonnen de dag met mooi weer de zon scheen vol op en het was zeer warm. We gingen fietsen en we startte als groep richting Limburg. De leerlingen hielpen elkaar erg goed (dat is te zien op de foto’s) Na een kilometer of 60 haakten de eerste deelnemers af. Gelukkig stond onze fantastische begeleidende staf klaar met de lunch! Sommigen door blessures, anderen door de alles verzengende hitte. Daarvoor werd er erg goed samengewerkt als groep iedereen hielp elkaar als ze het zwaar hadden. Daarna gingen de rest veder met de tocht. Rond de 80 kilometer reed Jorgos zijn band lek dit was de eerste van deze hele week. Meneer Kasius reed ondanks dat hij nog steeds ziek was de hele tocht uit. Toen we eenmaal op de camping aankwamen hadden de anderen alles opgezet zodat de fietsers niks meer hoefde te doen. De camping is erg mooi we staan op een prachtige plek recht voor het meer waar een aantal van ons in hebben gezwommen. We hebben nog gekeken hoe er een grote schubkarper hoe hij werd gevangen. Iedereen is nu lekker aan het ontspannen voor de tocht van morgen die ons naar de volgende bestemming brengt.

Met vriendelijke groet,

Janneke en Gerco!

Vandaag was een prachtige ‘expeditie’ etappe. Er is weer ontzettend veel gebeurd onderweg! Onze tocht voerde van Limburgse Susteren langs tal van prachtige plaatsen en gastvrije mensen richting het Gelderse Groesbeek! En dit is er allemaal gebeurd vandaag…

… vandaag bij het vertrek ging het al mis! Voordat we ook nog maar een meter hadden gefietst waren er al een aantal banden lek en 1 dame van haar fiets gevallen. Dit beloofde niet veel goeds voor de rest van de dag. ?

Hoewel we al pittig heet weer doorstaan hebben was het vandaag totaal anders! Regen, regen en nog eens regen! Maar het weer was niet het enige wat niet zo meewerkte vandaag.

We zijn namelijk 8 keer lek gereden! Sommige expeditieleden hadden zelf twee banden lek of meerdere keren achter elkaar dezelfde band! Toen al onze reservebanden op waren werden we gelukkig uit de brand geholpen door een vriendelijke boer die ook fanatiek fietser bleek te zijn. Daarna was er ook nog een vriendelijke fietsenmaker die ons gratis uit de brand hielp. Ook gooide  onze rots in de branding Esther Vlecken al haar charmes in de strijd om ons gratis op de veerpont bij Kessel te krijgen.  Kortom, alleen maar hele leuke en gastvrije mensen die ons hielpen!

Op de camping stond een heel peloton van vrouwen, kinderen en aanhang van de begeleiders en coaches ons op te wachten om ons te begroeten. Dit was natuurlijk weer fantastisch. Helaas is Jorgos in de laatste meters nog hard ten val gekomen. In zijn val raakte hij Joost Pruik die daardoor ook viel. Maar ook deze stoere mannen zijn vastbesloten om morgen de laatste etappe uit te fietsen.

Morgen gaan we de slotetappe fietsen. Dit wordt ook weer een tocht vol verrassingen en er zijn maar liefst 20 fietsliefhebbers die ons als expeditieleden over de finish helpen! U bent zelf allemaal van harte uitgenodigd om ons binnen te komen halen bij ‘Anders’ in het centrum van Nijkerk. Een prachtig evenement!

Hartelijks,

Coach Kasius (normaal maken de leerlingen dit reisverslag, helaas waren zij nu allemaal erg druk :))

Maar we deden dit voor een goed doel. De stichting STSN. En daarom mochten we hun een cheque overhandigen van maar liefst…..let op; 18.000 euro. Hoe geweldig is dat.

De expeditie tocht zit erop. We hebben het allemaal gehaald. Wat een fantastische ervaring. Wat een feest en wat een prestatie van deze geweldige leerlingen. Wat zijn we trots op ze. En wat was het een fantastische week. Ben blij dat we dit hebben mogen doen. En jullie allemaal bedankt voor jullie support!