| Onze laatste dag in Suriname…… wat vliegt de tijd! We worden ontvangen in de docentenkamer van de GA MULO. Dhr. Bingen kondigt aan dat school ook graag nog de vlaggenmast en alle deuren geschilderd wil hebben. Er steekt een licht protest op, maar als snel merken we dat we voor de gek worden gehouden. De klus is geklaard en dat gaan we vieren! |
 |
| Drie flinke luidspeakers zijn een teken dat er ‘iets’ gaat gebeuren. |
 |
| Voor de vlaggenparade begint nog even de kans om Dhr. en Mw. Klein op de foto te zetten…hilariteit alom bij de wachtende leerlingen. |
 |
| top |
 |
| Na de vlaggenparade nodigt Mw. Ingrid Belfor de Surinaamse en Nederlandse leerlingen – die in het project gewerkt hebben – uit om naar voren te komen. Namens de school, de docenten en alle leerlingen worden ze hartelijk bedankt voor hun inzet en het mooie resultaat. De muziek begint en er komt en groep van 15 leerlingen in Surinaamse klederdracht naar het midden gelopen… prachtig, wat een kleuren!! |
 |
 |
| top |
 |
 |
| Als het tempo van de muziek wordt opgevoerd beginnen de leerlingen in de traditionele klederdracht te dansen. Het dansen werkt aanstekelijk…. maar de expeditieleden zijn de dansvloer niet op te krijgen. Hun begeleiders Dhr. Bennink en Dhr. Klein zette hun beste beentje voor. |
 |
| top |
 |
 |
 |
| top |
 |
| Elke Nederlandse leerling ontvangt een Surinaamse armclip van een Surinamse leerling. Op sommige armen kan je de rode menie en grijze lak nog zien :-) |
 |
 |
| top |
 |
| Ook voor alle begeleiders is er een aandenken en Bob ontvangt een prachtig bewerkte schijf mahoniehout . |
 |
 |
| top |
| Het laatste woord is aan de leerlingen…. Alex sprak keurig en bedankte voor een gastvrij onthaal en de goede verzorging. |
 |
 |
| Als laatste officiele daad tekenden de leerlingen 2 grote doeken. Iedere leerling schreef er wat op, een doek blijft achter op de GA MULO en een doek zit al in de koffer. Die zal vast een mooi plekje krijgen op het internationale plein van het Corlaer College. Op een speciaal plekje op het doek staat een bericht voor Dhr. Henry Kap; hij zou apetrots op zijn team zijn geweest. |
 |
| top |
 |
 |
 |
| top |
| Na de groepsfoto tijd voor het afscheid….een brasa en vaarwel!Op weg naar de Lionschool om ook daar het werk op te leveren, een les te bezoeken en afscheid te nemen. |
 |
 |
| top |
 |
 |
| De pasgeverfde schommels hingen er kleurig bij… op de onderkant van het plateau op het klimrek lieten de Expeditieleden boodschap voor Coach Henry Kap achter. |
 |
| top |
| Alle leerlingen verzamelden zich in de aula, waar we werden toegsproken door het schoolhoofd Mw. IJzer.Ze sprak haar waardering uit voor de expeditieleden die niet alleen hun handen flink uit de mouwen staken maar ook met financiele steun helpen het nieuwe computerlokaal te realiseren.
Juffrouw Nathalie Markiet stelde een zanggroepje aan ons voor; ze zongen drie prachtige liedjes voor ons! Het laatse lied was een afscheidslied …Adjossie…Adjossie… Adjossie…. alle armen gingen de lucht in! |
 |
 |
 |
| top |
 |
| Als blijk van waardering kregen alle leerlingen van het expeditieteam een mooie houten sleutelhanger. Voor de school een kaart met bedankjes, een prachtige klederdracht standaard en een prachtihouten klok.Aan Dhr. Ronald Schaefer willen we alvast vragen om Expeditie Corlaer vitrinekasten te bestellen!! |
 |
 |
| top |
 |
 |
| Dikke brasa’s voor de begeleiders en keuring dankwoord van Remko!Tijd voor taart, afscheidsknuffels en de traditionele groepsfoto voor het prachtig geschilderde klimrek. |
 |
| top |
 |
 |
 |
| top |
| Rond12:30 uur waren we terug op het ECO hotel; nog twee uurtjes om te douchen, de koffers te pakken en ons klaar te maken voor vertrek. Eenmaal op weg in de bus naar vliegveld Zanderij was na al na 10 minuten verdacht stil aan het worden….. voor we de stad uitwaren, waren bijna alle oogjes toe :-).Bij aankomst bleek het toestel van de KLM een uur vertraging te hebben… rond 19:00 startte het boarden, even na achten vlogen we terug naar Nederland. |
 |
 |
| top |
Nog geen reacties
Reacties op deze pagina zijn niet meer mogelijk.
