  Ons eerste echte dagje in Suriname. Vanochtend had iedereen veel moeite om in het juiste ritme te komen, allen hadden om zes uur de oogjes al open. Lekker buiten ontbijten onder een rieten dak. |
 |
 |
 |
 |
| Om kwart voor tien ging de citytour door Paramaribo beginnen. Drie Surinaamse dames van het bureau speciaal onderwijs gingen mee. De reisleider was de perfecte geschiedenis leraar. Hij vertelde boeiend en wist veel interessante, grappige maar ook schokkerende dingen te vertellen. |
 |
 |
| Eerste gingen we met de bus naar de bloemenmarkt om vervolgens lopend richting de palmentuin te gaan. In deze palmentuin worden veel festiviteiten georganiseerd. Leerkrachten nemen de kinderen uit de klas vaak hiermee naar toe als uitje. Maar voordat de kinderen mogen gaan spelen in de speeltuin, moeten ze eerst even naar een standbeeld van een kunstenaar gaan kijken. |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| Deze kunstenaar heeft een beeld gemaakt om kinderen en ouders te waarschuwen. Hij is op dit idee gekomen doordat zijn eigen zoontje in de koelkast is gaan zitten met verstoppertje. De jongen was zo goed verstopt, dat niemand hem heeft gevonden. Maar doordat de koelkastdeur van binnen niet open kon is hij gestikt.   |
 Andere foto’s volgen |
 |
| Daarna gingen we naar een standbeeld van Baba en Mai. Deze man en vrouw stonden eerst hand in hand. Maar omdat de Surinaamse bevolking vindt dat de vrouw onafhankelijk en zelfstandig is, werd de kunstenaar vriendelijk verzocht het te veranderen. |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| Surinamers blijken er dol op te zijn standbeelden te verplaatsen. Zo blijkt Wilhelmina al op drie verschillende plaatsen gestaan te hebben. En nu staat ze bij de rivier. Volgens de gids om opgehaald te worden. |
 |
| Na nog heel wat meer beelden, het onafhankelijkheidsplein en Fort Zeeland zijn we weer in de bus gestapt. De bus bracht ons naar de plaatselijke zondag markt. Hier zijn een paar voetbalshirtjes gekocht en hebben we heerlijke cake gegeten. |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| In de bus gingen we nog even verder met eten; een loempia ditmaal. Daarna hebben we nog een paar foto’s kunnen maken van een moskee, een synagoge en twee Hindoestaanse tempels. We leken wel een stel Chinezen. Maar toen vonden we toch echt dat de rondleiding lang genoeg had geduurd. Op naar het zwembad!!! Of terrasje!! En Pieter-Jan heeft zelfs het huis bezocht waar hij vroeger woonde. |
 |
 |
| Zodadelijke gaan we lekker eten (of daar ga ik in ieder geval vanuit) in een Javaans restaurant. Voor iedereen die dit leest; werkse morgen. : ) |
| Verslag is van Judith |
Nog geen reacties
Reacties op deze pagina zijn niet meer mogelijk.
