Helemaal klaar voor de lange vlucht!

Vanochtend heel vroeg een sms-berichtje van Friso:
“Goede vlucht gehad! Nu in de bus naar het weeshuis.”

En later nog een van Debby: “We zijn inmiddels aangekomen in het weeshuis. Nu lekker slapen!”

(In Ghana is het twee uur vroeger dan bij ons)

Vanmiddag bericht uit Ghana van Friso: “Geen internet”.
Dat betekent dat we nog even moeten wachten tot we foto’s en een verslag te zien krijgen..!

(Maar later dan toch:)

Uiteindelijk om 3.15 in ons bed. De vlucht was goed en daarna nog 3,5 uur in de bus naar het weeshuis.
Vanochtend rustig opgestart, aantal uitgeslapen en andere die al vroeg de omgeving van het weeshuis gingen bekijken.

Na een beetje volleyballen en helpen bij het bakken van het brood hebben we een bezoek gebracht aan de school in het dorp. Wat een belevenis!

Nu is het tijd om te lunchen!

Gisterenavond gingen een aantal van ons vroeg naar bed toe. De rest heeft nog een tijdje samen het kaartspel Weerwolven gespeeld. Uiteindelijk lag iedereen er niet al te laat in want iedereen was nog moe van de reis. Vanochtend hebben we vroeg met zijn allen ontbeten en zijn we vertrokken naar het huis van de Bisschop. Daar werden we met open armen ontvangen. We waren hem erg dankbaar voor de uitnodiging van hem wat hielp bij het krijgen van de visa. Hij was ook erg blij dat wij er waren en voor alles wat wij voor het weeshuis gedaan hebben en gaan doen.

Hierna gingen we geld wisselen en heerlijke kokosnoten kopen. Nadat we ze leeggedronken en opgegeten hadden gingen we lopend naar de markt toe. Daar rook het niet al te lekker vanwege onder anderen het open riool dat door heel de stad liep. Overal waren mensen druk bezig met het verkopen van hun spullen. We zagen kippen en slakken en we zijn door een grote slagerij heengelopen waar het ook al zo bijzonder rook.

Toen we verder liepen besloten we ergens wat te gaan drinken. We gingen terug naar de bus waarna Thea ons trakteerde op een heerlijke lunch in een chinees restaurant. Daarna gingen we verder met de bus naar een generator kijken die we met het door ons ingezamelde geld voor het weeshuis wilden kopen. Ook kochten we toen verschillende kleuren verf voor het weeshuis, dat we morgen willen gaan verven.

Na het kopen van de verf gingen we souvenirs kopen bij een aantal kleine hutjes. Door de dames duurde dat erg lang. Na goed onderhandeld te hebben met de prijzen reden we met zijn allen weer terug naar het weeshuis. Inmiddels is het 18:30 en zijn er een aantal de tafel aan het dekken en aan het voetballen met de weeskinderen ondanks de dreiging van de stortbui. Voor vanavond staat Weerwolven weer op het programma (dit keer met de hele groep) en het sorteren van de spullen die we weg gaan geven, bijvoorbeeld voor de school die we morgen weer gaan bezoeken.

Groetjes uit Ghana & morgen weer een nieuw verslag,
Frederique & Derek

PS: We hebben pas sinds vandaag een goede internetverbinding en daardoor hebben we nu een wat uitgebreider verslag.

Gisteravond tijdens het typen van het vorige reisverslag, werd de lucht heel donker en begon het keihard te regenen. Zo hard dat zelfs de goten overstroomden en de elektriciteit uitviel. Ondanks dat het hard regende, konden we het binnen erg gezellig maken en hebben we de avond leuk afgesloten met weerwolven.

Op het programma van vandaag stond als eerste het schilderen van de voorkant van het weeshuis en een aantal van ons zijn aan de slag gegaan met het uitzoeken van de tweede koffers.

We zijn begonnen met het schilderen van de pilaren en zaterdag staat de rest op de planning. Toen het schilderen gedaan was en alles was uitgezocht, was het tijd om een bezoek te brengen aan de basis- en middelbare school.

Aan de kinderen hebben we verteld wie we waren, wat we hier komen doen, verteld over hoe het in Nederland is en vragen beantwoordt van de kinderen. Een vraag van een kind was of we het Wilhelmus wilden zingen. Nadat we het uit volle borst hadden meegezongen was het de beurt aan hun om het nationale volkslied van Ghana te zingen.

Terwijl het grootste gedeelte van de groep op de school was, zijn er een paar op pad gegaan op zoek naar een generator voor het weeshuis. Uiteindelijk hebben we er een gevonden en deze aangeschaft van ons opgehaalde geld. Toen iedereen weer in het weeshuis was, hebben we de generator officieel overhandigt.

Hierna hebben we elk kind van het weeshuis blij gemaakt met bijvoorbeeld schoenen, shirt of pet.

Morgen gaan we de hele dag op pad om toeristische bezienswaardigheden te bezoeken, hierdoor staat het verslag waarschijnlijk later op de site.

We sluiten ons verhaal af want het eten (spaghetti) staat al klaar.

Groetjes, Liza en Hanna

Gisterenavond hebben we na het eten nog weerwolven gespeeld. Dit is een kaartspel waarbij men moet raden wie de weerwolven zijn. Weten jullie ook wat we ‘s avonds hier uitspoken.

Vandaag moesten we vroeg opstaan want we moesten op tijd vertrekken omdat we toeristische plekken gingen bezoeken wat wel een stukje rijden was, zeker met al die gaten in de weg. Aangekomen bij Kakum Nationaal Park klaagden Eljan en Debby die voorin zaten, over de hitte en hun bezwete shirts. Wat bleek dat de auto was oververhit en dat er rook onder de motor vandaan kwam. Dit is allemaal gerepareerd en is goed gekomen.

Bij het nationaal park hebben ze touwbruggen gemaakt die 40 meter boven de grond hangen. In totaal waren er 7 bruggen maar je kon met hoogtevrees ook 3 bruggen nemen. Jammer genoeg geen dieren gespot, maar wel mooi uitzicht over de jungle.

Tussen de middag hebben we geluncht bij een restaurant waar ook krokodillen in de vijver zwommen.

Hierna zijn we door gereden naar Fort Elmina waar we een rondleiding kregen. Het was een indrukwekkend verhaal over de slavenhandel. Je kon met eigen ogen zien hoe de slaven sliepen etc.

Toen we het fort uit liepen kwamen er veel mensen op ons afrennen om spullen te verkopen.

Uiteindelijk de bus bereikt en naar Takoradi gereden.
Hier hebben een restaurant opgezocht waar we voor het eerst wifi hadden en contact met thuis intensief konden hebben.

Nu is het hier half 11 en gaan we zo snel mogelijk naar bed. We kijken terug op weer een bijzondere en mooie dag.
Morgen is het alweer zaterdag! Op programma staan verven en sport en spel middag, met als afsluiting een voetbalwedstrijd Ghana-Nederland.

Groetjes uit Ghana! Douwe en Talitha

Vanochtend stonden we rond half acht op, na een korte nacht zaten er een flink aantal met kleine oogjes aan de ontbijttafel.

De ochtend stond in teken van het schilderen, dit keer gingen wij met licht blauw aan de slag. Enkele muren moesten van te voren eerst even afgeschraapt worden, gelukkig hadden we daar tijd voor, want de terpentine moest nog gehaald worden en dat duurt hier wel even.

Uiteindelijk zijn we trots op het resultaat, dit kwam mede door de hulp van de kinderen uit het weeshuis.

Na de lunch gingen we aan de slag met een sport en spel middag. Deze middag bestond uit oer Hollandse spelletjes, gecombineerd met sporten zoals voetbal en volleybal. Ieder van ons kreeg een groepje mee om alle onderdelen af te gaan, vooral was stoelendans en spijkerpoepen een succes.

Na afloop hebben we alle spullen die we deze middag hebben gebruikt aan de kinderen van het weeshuis overhandigd.

Tot slot stond de interland Nederland – Ghana nog op het programma, de weg richting het voetbalveld was al een hele beleving, we moesten door het dorp Egyam heen.

Het veld was voor Ghana een top veld maar voor Nederland was het geen optimaal voetbal veldje. Voor de wedstrijd zongen we met ons hand op het hart het Wilhelmus.

De eerste helft kwamen we snel op een voorsprong, maar in de tweede helft speelde het veld en de hitte niet mee, de uiteindelijke stand was 5-2 voor Ghana.

Bezweet en uitgeput liepen we met veel aanhang richting het weeshuis.

Vandaag hebben we ook weer gemerkt dat we in Afrika waren, want sommige mensen hadden niet kunnen douchen. Vanavond zullen er veel mensen vroeg naar bed gaan en hopelijk zitten we morgen weer fris en fruitig in de kerk. Morgenavond zal het verslag uit Axim beach komen.

Warme groetjes, Kyara en Eljan

Vandaag zijn we op tijd opgestaan om een kerkdienst mee te maken. 

De dienst begon om 09:30. Het eerste uur werd er veel gepreekt, maar niet in het Engels, dus konden wij er weinig tot niks van de preek volgen.

Het tweede uur werd het steeds drukker in de kerk, het is hier heel normaal dat de mensen halverwege de kerkdienst nog binnen komen. Het tweede uur was ook leuker voor ons, er werd veel gezongen en er was muziek.

We zouden eerst nog met de groep een lied zingen in de kerk, maar omdat het zolang duurde hebben we dat niet meer gedaan en zijn we terug gegaan naar het weeshuis.

Hier hebben we wat gegeten en gedronken en ons klaar gemaakt voor de busrit naar het resort. Na een rit van een uur kwamen we aan bij het resort.

Iedereen heeft zich snel omgekleed en toen zijn we met z’n allen de zee in gegaan. Daarna nog gezellig gevolleybald en het zwembad opgezocht.

Het is nu tijd om te gaan eten. Dit gaan we buiten bij het zwembad doen.

Groeten uit, Ghana!  Jidde Koelewijn

Na de update van gisteravond hadden we een mooie plek aan het zwembad om te eten. Daarna hebben we een evaluatieronde gehouden over hoe iedereen de eerste week heeft ervaren met hun meest indrukwekkende momenten. Van bijvoorbeeld de kinderen op de school, het geven van de generator en de blijdschap van de kinderen in de dorpen. Daarna hebben we de avond gezellig afgesloten met een potje weerwolven.

Voor degenen die het is opgevallen ontbrak gister op de groepsfoto in het zwembad Alessia. Zij was gistermiddag tijdens een duik in de zee gebeten/gestoken door een zee-egel. Door de goede begeleiding van de mensen van het hotel en Debby kon ze in de avond gelukkig wel bij de gezellige avond zijn en gaat het nu al weer stukken beter.

Vanochtend gingen er al een paar vroeg hun bed uit om nog een laatste duik te nemen in de zee. Om 6 uur lagen de eersten al in het water.

Hierna werd er gezamenlijk ontbeten en hebben we ons klaar gemaakt voor vertrek.

Na ongeveer 1,5 uur rijden kwamen we aan in het dorp waar vanuit we Nzulezu konden bereiken.

Toen werden we in 3 verschillende kano’s verdeeld. In het begin van de tocht hoefden we niets te doen, maar later moesten we ook helpen om het dorp te bereiken.

Nzulezu is een dorpje op palen en het ligt in een afgelegen gebied dat alleen te bereiken is per kano. Na een drankje, rondleiding en wat uitleg over de geschiedenis van het dorp zijn we weer terug gaan varen naar het vaste land.

Een aantal mensen zijn door deze boottocht erg ‘’verkleurd’’. Na de lunch moesten we nog even terug naar het hotel, want de moneybelt van Derek lag nog keurig onder zijn kussen. De lunch was pas rond een uur of 4. Het plan was iets gewijzigd, dus zijn we langs de supermarkt gereden en heeft iedereen iets lekkers gekocht.

Nu zijn we weer aangekomen in het weeshuis en hier gaan we morgen weer mensen blij maken!

Liefs, Iris en Alessia

Nadat er gisteravond een paar leerlingen niet konden stoppen met weerwolven werden we om 8:00 weer aan het ontbijt verwacht. Om 10:00 zouden we via het dorp naar de kliniek lopen om de medische spullen te overhandigen. Dit werd in Ghanese tijd 11:30.

Mede doordat er nog een schoolbezoek tussen kwam. Toen we om 11:30 vertrokken hebben we onderweg naar de kliniek in het dorp al ballonnen, pennen en kleding uitgedeeld.

Bij de kliniek werden we warm ontvangen. De zusters trokken de meegebracht uniformen enthousiast aan! Na een kleine en korte rondleiding door het kliniekje zijn we op de groepsfoto gegaan met de medewerkers.

Tijdens de rondleiding zagen wij de 17-jarige trotse moeder die 2 uur geleden bevallen was van een dochter. Dit was voor de meesten erg indrukwekkend omdat de moeder pas 17 jaar oud was en er was niemand anders bij.

Op de terugweg naar het weeshuis hebben we in het dorp en op de basisschool nog meer spullen uitgedeeld. Eenmaal terug in het weeshuis hebben we een lekkere salade gegeten.

Na de lunch zijn we in het busje gestapt op weg naar de andere dichtsbijzijnde kliniek. Deze mensen waren erg verrast dat er bezoek was van zo’n grote groep blanke mensen. Toen eenmaal duidelijk werd dat we spullen kwamen brengen waren ze erg blij en verrast.

Daarna zijn we naar Takoradi gereden om een nieuwe printer te kopen voor het weeshuis.

We waren nog steeds op zoek naar officiële voetbalshirts van het nationale team van Ghana. De juiste prijzen zijn helaas niet gevonden… We hopen wel te slagen in Accra. We zijn daarna naar de supermarkt geweest en hebben een ijsje of frisdrank gehaald. Hier hebben we een tijdje gewacht tot Daniel ons weer op kwam halen om naar het restaurant te gaan.

In het restaurant hadden we na 4 dagen weer een keer wifi. De meeste hebben hier ook duidelijk veel gebruik van gemaakt. Na het lekkere eten hebben we met z’n allen was er de opdracht om na te denken over de dingen die je gaat meenemen naar huis vanuit deze reis/expeditie, en we moesten over onze buurman/vrouw vertellen hoe je diegene dit jaar hebt ervaren. Hierbij zijn wat tranen gevallen maar ook zeker hele mooie woorden gesproken.

Hierna zijn we op de terugweg nog een aantal waka-waka’s gaan uitdelen, dit zijn lampen op zonne-energie die de verkopers ‘s avonds goed kunnen gebruiken omdat ze nu nog met kaarsverlichting werken.

Morgen is onze laatste volledige dag in Ghana en vanaf de middag nemen we met een gezamenlijke maaltijd afscheid van de lieve kinderen in het weeshuis. Maar eerst mogen we morgenochtend nog even genieten van het Ghanese strand.

Lieve groetjes, Dymar en Joyce

Vandaag is helaas alweer onze laatste volledige dag in Ghana. Toch hebben we er een super leuke dag van gemaakt.

We begonnen de dag met iets ontspannends, namelijk lekker naar Busua beach. Naast het zwemmen,volleyballen en luieren zijn een aantal van ons wezen golfsurfen. Deze heerlijke ochtend hebben we afgesloten met een lunch op het strand en daarna was het weer tijd om naar het weeshuis te vertrekken.

Onderweg naar het weeshuis zijn we een aantal keer gestopt voor het weggeven van waka waka’ s.

Nadat iedereen zich had opgefrist gingen we de spullen klaarzetten voor de afscheidsavond met de kinderen van het weeshuis. Er werden vele mooie woorden gesproken en liederen gezongen als dank voor onze komst.

Daarnaast kregen we voor de school een oorkonde en kreeg elke leerling een speciale herinnering. Deze werd per persoon overhandigt door Thea. Daarna hebben we gezamenlijk gegeten met de kinderen, kip met rijst.

Na het eten werd er speciaal gebeden voor ons door elk kind persoonlijk. De ceremonie sloten we af met het afsteken van sterretjes.

Morgen staat in het teken van de terugreis en we vertrekken om 10 uur richting Accra. Daar hopen we nog wat souvenirs te vinden. Hierna vertrekken we naar het vliegveld.

Dit betekent dat dit ons laatste officiële verslag is. Daarom willen we nu al terugblikken op onze geweldige reis.

Wat een expeditie ! In de voorbereidingen al zo veel acties, gezelligheid en veel geld mogen ophalen voor het weeshuis hier in Egyam. En dan nu zo’n indrukwekkende reis.

Wat we allemaal hebben meegemaakt en gezien is erg moeilijk te beschrijven. Van blijdschap van de kinderen alleen al als ze je zien tot aan het verdriet van de weeskinderen als we weer vertrekken. We hebben genoten van de groep, het land, het landschap en de mensen, maar nu komt er een einde aan.

We hopen dat jullie hebben genoten van onze verslagen en foto’s en dat jullie lezers alle mooie verhalen zullen horen van jullie kinderen / kleinkinderen / schoolgenoten / vrienden / kennissen / buren / familie of leerlingen.

Misschien tot vrijdag op Schiphol en anders tot een ander moment in Nederland.

Groetjes, Hanna en Liza

Vanavond een bericht van Friso:

“Net onze laatste souvenirs gekocht en nu onderweg naar het vliegveld”.

Vrijdag 15 april:

Vanochtend weer terug uit Ghana! Wat een belevenis!