The Echoes project | |||||||
Sponsors | |||||||
Partners | |||||||
Try out in de Waag, Amsterdam 28-04-2004 | |||||||
Report from Sg. St.-Canisius students (in Dutch) | |||||||
Video Conference sessions | |||||||
April 15th 2005 report by Bob | |||||||
April 15th 2005 report by Ruth | |||||||
April 28th 2005 | |||||||
April 29th 2005 | |||||||
May 5th 2005 > video session | |||||||
May 5th 2005 > Liberation parade with New Brunswick teachers! | |||||||
Minister of Veterans Affairs, the Honourable Albina Guarnieri, visits Corlaer College | |||||||
Participating schools in the Netherlands | |||||||
Participating schools in Canada | |||||||
Learning Circle Liberation; 60 years of freedom | |||||||
Information & web links | |||||||
The Echoes project Echo’s aims at the creation of awareness on the second World War as a ‘never-ending story’ on freedom and Democracy. A project linking the memories of the past with the hopes of the future. A digital gift to a generation that risked their lives and sacrificed their innocence fro the freedom of others. The project will start with a minimum of four Presence Chairs:
|
|||||||
top | |||||||
Sponsors | |||||||
Veterans Affairs Canada | |||||||
Dutch Ministry of Foreign Affairs, The Hague | |||||||
ING, Canada | |||||||
Partners | |||||||
Pre-sence | |||||||
ICT&E | |||||||
Dominion institute | |||||||
Canadian Embassy in The Hague | |||||||
4 – 5 May Committee | |||||||
top | |||||||
Try out in de Waag, Amsterdam, April 28th 2004 | |||||||
ICT&E’s Bob Hofman, states: Comparing to a normal web cam,the Presence projector is a super toolreally facilitating virtual collaborative learning!April 28th, 2004 Toronto Star (newspaper)Heroic Past in the Virtual PresentCanadian WWII Veterans and Dutch schoolchildren from Canisius College in Almelo, Netherlands communicate through ground-breaking technology to commemorate the honor and sacrificeof soldiers and citizens. | |||||||
A breakthrough telepresence technology will be unveiled at the Dominion Institute as Memory Project Canadian veterans who participated in the WWII Liberation of Holland volunteer to speak with students and veterans at the De Waag Society in the Netherlands via a three-dimensional image in real time over the Internet. The virtual meeting will be the first trial of the Echoes project, which will launch during the 60th Anniversary of the Liberation in May 2005 through the Canadian Embassy in the Netherlands and the Dutch 4-5th May Committee. During this pilot demonstration, the image of the speaker will be projected creating a real sense of presence and direct contact between participants. | |||||||
. | |||||||
Report from Sg. St.-Canisius students (in Dutch) | |||||||
Wij, Floris, Marthe, Robin, Noor, Mandy en Manon, zijn woensdag 28 April 2004 naar de Waag in Amsterdam geweest om een videoconferentie met Canadese Veteranen bij te wonen.Aangekomen bij de Waag kregen we de ruimte te zien waar de videoconferentie plaats zou vinden. Hier stond dan ook “de presence projector”. Dit is het apparaat waarmee we in contact konden komen met de Canadese veteranen in Toronto. Het zag er allemaal heel indrukwekkend uit. En dat was het ook, want we kregen alvast de kans om ons even voor te stellen.Hierna gingen we naar een aparte “vergaderruimte” waar ons verteld werd hoe de middag zou verlopen. Ook kwam hier een Nederlandse veteraan die ons allerlei verhalen vertelde over zijn ervaringen in de WO 2, maar natuurlijk waren we nog nieuwsgieriger naar de verhalen van de Canadese veteranen. Het is natuurlijk heel wat dat je als soldaat je leven wilt geven voor een ander land. Dit riep een heleboel vragen bij ons op.Om kwart over 3 begon de echte videoconferentie. Eerst kwamen er een heleboel “pakken” aan het woord. Zij voerden gesprekken met allerlei “pakken” in Canada. Hierna waren wij aan de beurt. In 2 groepjes van 3 hebben we de vragen die we in de trein hebben voorbereidt, voorgelegd aan de Canadese veteranen.Het eerste groepje bestond uit Floris, Noor en Robin. Zij stelden vragen over het verleden, zoals: Hoe reageerden de mensen thuis op uw vertrek? Waar in Nederland bent u geweest? Hoe lang was u in Nederland?
Hierna kwam het volgende groepje, bestaande uit Marthe, Mandy en Manon. Zij stelden vragen over het heden, zoals: Wat vind u van de situatie in Irak? Zou u nog een keer uw leven op het spel willen zetten als u nu 20 jaar zou zijn? Moeten de Nederlandse troepen weg uit Irak? Al deze vragen konden we heel goed gebruiken bij ons Twinschoolproject, waar we op dit moment mee bezig zijn. Dit was dan ook een extra toevoeging aan ons project. De hele conferentie wordt op cd-rom aangeleverd, waar we erg blij mee zijn. Wij denken dat “de presence projector” in de toekomst erg nuttig en educatief kan zijn. Normaal lees je alleen maar over “de soldaten uit Canada, maar nu krijgen ze ook echt een gezicht waardoor het project ook interessanter wordt. Ook is het heel persoonlijk, want het lijkt net alsof die persoon aan de andere kant van de tafel zit. Dit hadden wij er niet van verwacht. Wij verwachtten een soort webcam, maar dit wat veel persoonlijker, echter en sneller. Kortom een geweldig apparaat! Door deze dag zijn we een hele ervaring rijker geworden. We hebben de dag als geweldig ervaren. We hopen dat we alles nog een keer mee kunnen maken in onze eigen omgeving. |
|||||||
top | |||||||
Presence Chair Video Conference session, Nijkerk – Bathurst, April 15th 2005April 15th 2005 report by Bob | |||||||
Corlaer College Nijkerk, Netherlands, Mw. Hendersken Schotsman Bathurst High School District 15, New Brunswick, Canada: mr. Patrick McLaughlin | |||||||
By John McLaughlin; a Veterans son: My father is Patrick McLaughlin and he is 82 years old. He landed at Normandy on June 6, 1944. he fought through France and Belgium, before being wounded on Friday, October 13 in Hoogerheide, Holland. (In North America, Friday the 13th is a very unlucky day … it was definitely unlucky for him!)He only met Hendersken in the 1980s, many years after the war. He was mayor of Bathurst and had returned to Holland for a liberation celebration and met her then. They have been corresponding ever since, but it had been many years since they have seen each other. Although they did not meet until after the war, they certainly feel a kinship because of this shared experience – she as a young Dutch woman who lived under the Nazi occupation, and he as a young Canadian soldier who came to liberate her people. They love to share stories of the war and the occupation; they both have a passion for the stories around wartime, and they try to help others learn from the experience. My daughter, Meaghan, is in the class which will be witnessing this touching reunion of two old friends. What a special experiencing it will be for her to see her grandfather communicate with his friend across the ocean. I am hoping all our students will see the way these two people respect each other. I am also hoping they learn from the experiences these individuals shared, that they leave the Echoes Project with a greater appreciation for our freedom and with a greater admiration for the men who travelled across the world to help secure the freedom of others. Having grown up as the son of a war veteran, I am committed to educating our students about the importance of Remembrance. My father is always extremely happy to work with our students, especially on Remembrance Day. He is eager to share his memories with our young people so they can build a world that abhors war and embraces peace. He sees the Echoes Project as a great opportunity to spread this message. While he is haunted by memories of war, he realizes the necessity to talk about his experiences is this will cause our young people to consider those things that are most important to our civilization.I am so proud of my father and of his comrades who took such bold and brace action all those years ago. I often wonder if I would have the courage to go to war; I am just very grateful that I have never been called upon to do so, and I pray that my children will be spared this as well. |
|||||||
Questions from Corlaer College students to mr. Patrick McLaughlin Roeland/Thomas: Do you think a lot about the war and when you think about the war, where do you think about? Vous pensez souvent à la guerre et quoi pensez vous dans ce cas là? Frank: Do you still have contact with a person from you unit? Vous avez toujours du contact avec quelqu’un de votre groupe?Jurriaan: Did you know what was going on in Germany before the war? Vous saviez ce qui ce passait en Allemagne avant la guerre?Erica: How many country’s did you liberate? Combien de pays vous avez libéré?Janinka / Oliver: What did you eat during the war? Quels étaitent les repas pendant la guerre?Kelly: What do you think was the worst of the 2nd World War? Quel était le moment le pire du deuxieme guerre mondiale?Souhaila: Which countries had contact with you during the 2nd World War? Avec quells pays vous aviez du contact pendant la guerre?Eveline: How did you get in touch with your family when you were in a foreign country? Comment vous pouviez contacter votre famille quand vous étiez dans un pays à l’ étranger?Judith: How did you know that the War was over? Comment vous étiez conscient qu’ il n’y avait plus de guerre?Henriette: Is it hard for you to tell about the War? Ca va pour vous de parler sur la guerre? Jelmar/Monique: Marijn/Fabian: Timo: Koen: Harmen: |
|||||||
Mw. Hendersken Schotsman: Het was begin Mei 1945 (de bevrijding van Zutphen was in April, maar het duurde een paar weken voor de Bailey-brug klaar was. De Britse captain was van Civil Affairs (het kort durende Geallieerde militairebestuur van Zutphen). Hij had mijn pasje voor de brug getekend. Deze zoektocht bracht mij in kontakt met Patrick McLaughlin, de burgemeester van Bathurst, eem plaats in Oost-Canada. Het Canadeseregiment dat in Zutphen gelegerd was, kwam uit die plaats. In 1985 kwam hij met zijn vrouw Mildred naar Nederland om herdenkingen bij te wonen. Mildred wist de naam op mijn pasje te ontcijferen en toen kwam er schot in de zaak.Van de Canadese militaire attaché in Londen kwan ik te weten dat het om een Britse militair ging. Jaren later, in september 1987, heb ik hem na veel moeite een keer aan de telefoon gekregen. Ik heb de McLaughlins het laatst gezien in 1995, tijdens de 50-jarige herdenking van de Bevrijding.Wie meer over de Captain wil weten zal het boek moeten lezen dat ik over mijn oorlogsherinneringen heb geschreven: Henders Franken – Toch met Duitsers gepraat – Hameland PersISBN 90.7081.209.6 NUGI 648; Helaas is de 1ste druk uitverkocht. |
|||||||
Opmerkingen van Bob: In een sessie van 14.50 – 16.10 uur zaten beide ‘Veteranen’ op de “Presence Chair” en stelde leerlingen uit Nijkerk en Bathurst hen over en weer vragen.Het was emotioneel, ook voor ons, om te zien er af en toe tranen in de ogen kwamen van ontroering.De vraag “Waar om ging u eigenlijk in de oorlog vechten”…. kreeg een eerlijk antwoord; natuurlijk voor de eer van Canada en om Hitler te verslaan.. maar ook voor avontuur.. je bent jong.. je vrienden gaan en dan kom je in een soort zuigstroom …. En voor je het weet vecht je in een oorlog.Een Canadese leerling van Bathurst High vroeg aan Mw. Henderske Schotsman: “what was the worst thing you saw in the war”? Mw. Henderskeantwoordde hoe in Zutphen een Joodse moeder met haar kinderen over straat liepen; dicht tegen de muren aangedrukt en hoofd naar beneden.Toen een van de kinderen een tas liet vallen, hielp Henderske met het oprapen… Ga weg, ga weg riep de Joodse moeder met gele davidster op haar jas, anders pakken ze jouw straks ook nog op…. Omringt door 20 leerlingen, een voorval van ruim 60 jaar geleden; je ziet dat het tot die kids van nu, anno 2005, doordringt.. indrukwekkend!Gelukkig werd er ook gelachen en werden er spannende verhalen uitgewisseld..Dat was de kracht vanmiddag, laagdrempelig, eerlijk en informeel… hoewel de leerlingen van het Corlaer College er speciaal voor naar school kwamen, het was buiten lestijd, weet ik zeker dat er heel veel geleerd is! |
|||||||
. | |||||||
top | |||||||
April 15th 2005 report by Ruth Giberson | |||||||
April 15th 2005 – an interview with Mr. McLaughlin, Bathurst New Brunswick & Hendersken Schotsman, Netherlands. Bathurst High School, New Brunswick and Corlaer College, Netherlands Echo’s Project Introduction: The New Brunswick Commentary The following is an overview of the first Echo’s event. The Presence chair was set-up at Bathurst High by Graham Smith the inventor. During his travel to NB and 5280 KM later, he can appreciate the vast geography, wilderness and time involved getting a team of people to assist in making the Echoes venture real. Corlaer College was the host school in the Netherlands. Bob Hofman’s ICT&E was the facilitator for the Netherlands event. On the NB side, Marc Savoie, Craig Crawford, Marie Meagher, a district technician, NB Department of Education staff and Superintendent of Schools, John McLaughlin worked, communicated and solved technical and logistical issues in anticipation that 30 students from Bathurst High would connect with a corresponding group from the NL. It happened. John McLaughlin’s father, a WW11 veteran communicated with Mrs. Hendersken Schotsman, a lady who hosted their visit to the Netherlands 10 years ago for a Liberation Ceremony. To be present when Mr. and Mrs McLaughlin saw this lady once again was awesome. We hope Mr. McLaughlin’s wife, Millie is not jealous as he expressed Mrs. Schotsman’s beauty and his love that he holds for her. At 9:40 students from Bathurst High, Marie Meagher’s History class arrived to test the system. Mr and Mrs. McLaughlin were already present. On the NL side, our partners, Bob Hofman, Harry Rogge and Barbara Adams were ready to receive the video conference. With a few adjustments, the event began. Students from both sides asked questions of Mr. McLaughlin and Mrs. Schotsman. At times, the questions drew memories of happiness, anger, excitement and hope. From the silence in the room, you were able to establish that students from Bathurst High were sensitive to the work and experience of veterans/soldiers on the team of Mr. McLaughlin. |
|||||||
What worked well to make this project a success in New Brunswick? The IS manager, tech supervisor, teacher and technician worked closely to solve problems. Marie in Bathurst and Barbara in the NL exchanged type of questions that would be asked by the students Russ Maclean, Vice Principal of Dalhousie High was provided time to attend the session in Bathurst to see how it worked. This experience motivated the students from his school. Students were coached before the event and were organized with questions. Partners Marie and Barbara had met during the Dutch May Study Tour. Students were provided time to “bond” or get to know what life as a teenager in the Netherlands and vice-versa |
|||||||
Part 2: Corlaer Students Questions and Mr. McLaughlin’s Answers Q. Do you think about the war and when you do how do you feel?A. Sometimes the thoughts of war make me shiver and shake. When I first came back from the war, I sometimes woke up underneath the bed.Q. Do you have contact with people from your unit? A. Not much, as most of my unit was from Ontario. Most of them are no longer with us.Q. Did you in Canada know what was going on in Germany? A. Yes, the radio was the source of information. When we heard what was going on we enlisted. It was terrible. Q. How many countries were involved?A. France, Belgium, Holland were involved. I was wounded near the Belgium border on Friday, October 13, 1944. I still have pieces of a bullet in my chest.Q. What did you eat during the war?A. While in England, we ate well. While in the Netherlands we ate sardines in a can, corn beef and hard tack. Only once in a while, there was a hot meal.Q. What was the worst for you during WW11?A. Battle was the worst thing that ever happened to me. Q. What countries had contact with you? A. Canada and Australia |
|||||||
Part 3: Bathurst Students to Mrs Schotsman: Q. What was it like in Holland when Germans were present?A. You had little freedom; you knew that “bad” was coming.Q. How did German Occupancy affect your life style? A. The shops were empty, many people got a fever, prisons were full and it was very insecure. Q. What was the worst thing about German occupancy? A. The Germans wanted everything. We saw changes in North Africa, we new they would be coming. Q. Were many Jewish people captured during WW11? A. Oh yes, many. Q. Where were you when you saw the first Canadian soldier? A. I was outside and a soldier told me “you must listen”, go. There were Germans taking over a house. |
|||||||
Part 4: Corlaer Questions to Mr. Patrick McLaughlin Q. Did you make good friends during the war?A. I made lots of good friends from France and Belgium Q. Did you meet your friends after the war? A. No, because I lived 2000 KM away from them.Q. Where did you fight? A. Hoogerheide was mostly where I was; this is where I was wounded. The Germans opened up the dykes; big bouts of fighting happened here, many were wounded.Q. What was the feeling of Liberation in Canada?A. In Canada, people were dancing in the streets, kissing one another, I never had so many kisses from so many pretty girls in all my life.Q. Why did you join the Canadian Army?A. I joined mostly for adventure and patriotism. Wanted to get out of Bathurst and see the world.Q. How did you get in touch with your family?A. It was all done through mail, air mail or ship about once a month or so. It was nice to get letters and parcels. I got cigarettes (we called them getting Export A). I would open my parcel, find the carton of Export A, take one pack out then share the rest with my friends. I knew the next day someone would get another parcel and share with me. Q. What kind of job did you do in the army? A. I was in the Infantry, used a rifle in trenches, prayed to God and hid in the streets. |
|||||||
Part 5: Bathurst High to Mrs. Hendrickson Q. What were your impressions of the Canadian soldiers? A. They were helpful, friendly, spirited and warm-hearted people.Q. Did you have any difficult times? A. There was no soap, shampoo, shoes or fruit. We just kept getting poorer and poorer.Q. Did you know anything about Canada before the war? A. Yes, we learned about Canada in school. The main things we learned was about the Capital City, Ottawa, the mountains, Vancouver and lakes. We still are learning more about Canada Q. How difficult was it to adjust to life after the war?A. No, it was not hard. It was wonderful. We got food, clothes, radio and all the Canadians did not have to fight anymore.Q. Did school change during the war?A. School stayed the same. We fought against the German agenda. I remember seeing the photo of the Queen torn out of the wall in the school. |
|||||||
Part 6: Other Comment by Harry Rogge: My father is 83 years old, alive and kicking.. His mother was Jewish. The kids hid for 4 years in the attic of his home.Part 7: Stories by Mr. McLaughlin The Young Mom and baby I remember going into town. I saw a young lady holding a baby. It was cold so I bent down and gave her my leather jacket to get warm. The young mom spoke to me but I could not understand the language. I have wanted ever since that time to find that young girl and the baby. I even went on Dutch TV to try and discover where she may be.Freeing 300 to 400 PeopleWe were advancing to a holding compound where the Germans were holding many, many Jewish people. As we, the Canadians approached with our tanks to the compound, they noted that a padlock was holding the gate closed. They shot the padlock from the gate and drove their tanks through the compound. This freed 300-400 people, aged 70-80 down to babies.Part 8: Conclusion A light and hearty conversation pursed by students asking questions about school, leisure time, travel to school, climate. We will never forget the MacBeth dramatization provide in an excellent voice by the President of Bathurst High Student Council. |
|||||||
top | |||||||
Presence Chair Video Conference session April 28th, 2005 Sg.St.-Canisius, Almelo, Netherlands – Anne Frank Exhibition, Ottawa, Canada(Text copy from www.canisius.nl > News ) |
|||||||
Klokslag 3 uur hoorden we een beltoon in lokaal 133. Canada was via de presence-chair aan het “inbellen”. De video conferentie begon.We zaten direct oog in oog met een oorlogsveteraan. Hij stelde zich voor en daarna konden we vragen stellen. Eerst ging het moeizaam, maar later konden we wat beter uit onze woorden komen. | |||||||
. | |||||||
Joost Lansink Ik vond het heel leerzaam en hartstikke leuk, het is iets unieks. Ik vind het dan ook hartstikke speciaal. Het heeft ook heel veel indruk op me gemaakt en ik zal dit ook zeker niet vergeten. Alleen beetje jammer dat mijn Engels niet super is. Toyah Rodhouse Ik vind dat dit een erg leuk iets is. Ik voel me een beetje aangeslagen, gezien het feit dat er dingen boven kwamen die je niet verwacht. Bovendien vond ik het ook erg leuk om eens met leerlingen uit andere landen te praten. Je leert er erg veel van. Jammer dat het soms onverstaanbaar was! Kees ter Brugge Ik vond het heel mooi. Je maakt het op deze manier veel directer mee dan wanneer je het leest in boeken. Ik vond het geslaagd, maar kan me natuurlijk weinig voorstellen van hun verhalen, omdat we het zelf niet hebben meegemaakt. Thomas Leus De video conferentie is heel apart. Je spreekt mensen die ons hebben bevrijdt. Ze gingen hier naartoe en daardoor zijn wij bevrijdt. Eén veteraan vertelde over de slechte dingen, zoals lichamen uit het water halen om te kijken of ze nog leefden. Dit hadden ze 60 jaar geleden voor ons over. Dan is het toch wel mooi en apart dat je onze bevrijders nu spreekt. Stef Arkink De conferentie is iets unieks. Mijn gevoel dat ik eraan heb overgehouden is iets heel speciaals. Er komt veel emotie los bij de veteranen en je krijgt zelf ook meer inzicht wat er in deze oorlog allemaal is gebeurd. Het heeft ongelofelijk veel indruk op mij gemaakt. Deze manier van leren is erg indrukwekkend. Tom Niemeijer Ik vond de video conferentie heel mooi. Het is heel apart om zo virtueel met mensen uit Canada te praten en je leert er ook nog wat van. Ik had niet verwacht dat het zo leuk en mooi zou zijn. Wiebe Peterman Ik vond de presence chair echt geweldig. Het is erg leuk om de mensen in Canada vragen te stellen en om vragen te beantwoorden. Ondanks dat mijn Engels niet zo goed is, vond ik het wel een uitdaging om te praten. Het was eerst erg spannend, maar alles verliep voorspoedig! Ik vond dit een groot succes! Leonie Bekhuis Ik vond het een hele mooie ervaring. Het was jammer dat je soms niet alles precies kon verstaan. Toch was het heel indrukwekkend. Het is ook leuk om zelf te vertellen, ook al is dat heel erg moeilijk. Ik vond het heel bijzonder en het geeft een heel speciaal gevoel! |
|||||||
. | |||||||
In totaal hebben we gesproken met 3 veteranen. Helaas was 1 daarvan bijna niet te verstaan, hij was behoorlijk oud en praatte binnensmonds. Daarna konden enkele schoolkinderen uit Ottawa vragen stellen aan ons. Dat was ook erg leuk, want vanaf toen werden de rollen omgedraaid en werden wij ondervraagd. Plots kwam een meisje aan het woord dat vanuit Ottawa in het Nederlands een vraag stelde. Dit had niemand verwacht, en door de wat trage omschakeling liet het antwoord daarom ook even op zich wachten.We beëindigden de sessie met bedankjes van en aan beide kanten en een spontane “conferentie wave”. |
|||||||
. | |||||||
top | |||||||
Presence Chair Video Conference session, April 29th 2005. Corlaer College, Nijkerk, Netherlands – Anne Frank Exhibition, Ottawa, Canada |
|||||||
Canadian WWII veteran, German and Dutch liberation Cleve Conlon Canadian WWII and Liberation of Holland veteran John Connors St. Luke School, Ottawa – Grade six students | |||||||
. | |||||||
top | |||||||
Presence Chair Video Conference session, May 5th 2005. Corlaer College, Nijkerk, Netherlands – Dominion Institute, Toronto, Canada |
|||||||
Minister John Gerretsen (responsible for Seniors) was attending and was accompanied by Assistant deputy Minister Geoffrey Quirt and Globe and Mail reporter Murray Campbell. Students: Lisanne and Aafke | |||||||
Minister John Gerretsen meets Rudyard Griffiths, the Dominion Institute’s Executive Director | |||||||
Lisanne and Aafke were speaking with 3 students from St. Clement’s school in Toronto- WWII Liberation of Holland veterans Fred Davies and Charles Scott-Baker | |||||||
top | |||||||
Liberation Day May 5th 2005 | |||||||
On the invitation of Oranje Committee Nijkerk the following Canadian friends took part in the “Hoogland – Nijkerk – Liberation parade:
|
|||||||
. | |||||||
. | |||||||
. | |||||||
top | |||||||
On Monday May 9th at 3 pm (so 10.00 am in New Brunswick), we set up a special Echo’s Presence Chair Video Conferencing session between Dutch and Canadian students and Veterans. Location: Corlaer College in Nijkerk.The Canadian Minister of Veterans Affairs, the Honourable Albina Guarnieri, visits us and participate in this meeting. Also present are two Superintendents and six teachers from participating Echo’s schools in New Brunswick, who visit the Netherlands for a study tour. (4 – 11 May 2005). | |||||||
Participating schools in the Netherlands Two schools from the GrassRoots Twinschools Project- Corlaer College, Nijkerk- Sg. St.-Canisius, AlmeloTwo schools from the War Monument Project (4-5 May Committee) |
|||||||
Participating schools in Canada Four schools from New Brunswick, Canada- District 15: Bathurst High- District 06: Rothesay High |
|||||||
Information & web links– Embassy of Canada – Telling silence: Silence, Year after year, Two endless minutes of silence. A silence that speaks. |
|||||||
Nog geen reacties
Reacties op deze pagina zijn niet meer mogelijk.