Dinsdag 12 april: Dag 1/2:
Vliegdag, EK 150 Amsterdam – Dubai 21.40 – 06.15 (op 13 april)

Tijd voor vertrek…. Vandaag verzameld op Schiphol. Wat traantjes en knuffeltjes maar vooral brede glimlachen. We zijn er echt klaar voor.
Om klokslag 19:00 hebben we allemaal onze eerste malaria tablet genomen. Inchecken, bagage, douane, paspoort check, eten, winkelen, boarden en dan echt vertrekken.

Groet van De coaches (Henri, Lies en Ien)

En deze volgde nog even vlak voor het vertrek:

“Iedereen heeft een eendje gekregen. Als toi toi toi. Want we zijn een team en niet in ons eendje!!”

woensdag 13 april Dag 2:

EK 713 Dubai – Lusaka 09.25 – 14.35

Beste ’thuisblijvers’,
Zojuist ,18.49 uur, een sms berichtje van Ineke Maatjes:

” We zijn op het Makkeni centrum. Was een hele tour. Het is een goed onderkomen, 18.00 uur was het meteen donker. Er is nu geen internet te vinden.
Morgenochtend doen we verslag”.

En hier is het dan:

We zitten in Zambia!!!

In het vliegtuig had iedereen een eigen schermpje waarmee je je goed kon vermaken.  Tijdens  de vlucht hebben we veel last van turbulentie gehad, daardoor was slapen moeilijk maar verder is alles goed gegaan.  Na een lange vlucht van 6 uur zijn we  veilig aangekomen in Dubai. Nadat we door de douane waren mochten we de hal waar wij in aangekomen waren verkennen, iedereen ging zijn eigen gang samen met zijn/haar buddy. De meesten gingen wat te eten halen want ja, dat vliegen dat doet wat met je.  

Om 9.30 zaten we klaar in het vliegtuig om naar Lusaka te vertrekken. We hadden te maken met een tijdsverschil van 2 uur waardoor Nederlandse tijd 7.30 was.  Deze vliegreis duurde langer dan de vorige vliegreis, de schermpjes kwamen hierbij goed van pas.

Nu we aangekomen zijn in Lusaka moesten we eerst door de paspoortcontrole.

Hierna konden we onze koffers op gaan halen. We werden opgehaald door Joe van het Centre.  

We zijn door allerlei dorpjes gereden en hebben onze ogen uitgekeken. Onderweg zijn we even gestopt om wat water te halen, dit mogen we namelijk niet uit de kraan drinken.

Toen we aangekomen zijn op het Centre hebben we onze spullen opgeruimd, wat gegeten en Twan zijn verjaardag gevierd. Wenda, de gastvrouw van het Centre, had twee pannen soep voor ons gemaakt, een pan tomatensoep en een pan Zuid-Afrikaanse erwtensoep. (van de laatste bleef het meeste over) Vanaf nu moeten we zelf koken.. Daarna zijn we allemaal naar bed gegaan omdat we moe waren van de reis.

Groetjes Anouk en Vera

Donderdag 14 april: Dag 3:

Programma:

Ochtend: rondleiding.
Middag: kennismaking activiteiten, elkaar beter leren kennen o.a namen, hobby’s, leeftijden.
We willen ze op een speelse manier kennis laten maken met Nederland door middel van proeven, activiteiten en Nederlandse les.

Verslag:

Onze eerste echte dag in Zambia!

Vandaag zijn we met zijn allen op tijd opgestaan, zodat we met zijn alle konden ontbijten. We hadden brood gehaald en wat beleg voor op het brood. Tijdens het eten gingen we doornemen wat we vandaag gingen doen en welke taken iedereen had voor die dag. Nadat alles was opgeruimd kregen we een rondleiding over het Makeni center. We hebben onder andere het weeshuis, de school en het de verschillende huisjes op het terrein gezien.

Het was erg leuk en bijzonder om alle mensen te ontmoeten, ze zijn erg gastvrij en open naar ons toe. Nadat de rondleiding klaar was gingen we ons klaarmaken, omdat we daarna nog een meeting hadden met de kinderen en docenten van de school. In een klaslokaal werd verteld over het onderwijs en werden we nog een keer welkom geheten. We lieten hun de typische Nederlandse spullen zien en proeven die we van kinderen van het Corlaer hadden gekregen. Ze waren allemaal heel enthousiast. Natuurlijk hebben we ook woordjes en zinnetjes opschrijven in het Nederlands en Zambiaans (Nanji) op het schoolbord.

Na deze meeting even snel lunchen en we weer terug naar het sportveld in onze sportkleding. We gingen met de kinderen voetballen en netballen. 7 meiden gingen meedoen met netbal en de rest ging voetballen. Netbal is een soort korfbal. Na het netballen gingen we dansen met de meisjes en we deden basisschool spelletjes zoals: Anna-Maria fotomodel, zakdoekje leggen en nog veel meer. Zij hadden ook een paar leuke dansspelletjes voor ons inpetto.

Toen iedereen klaar was met voetbal gingen we terug naar het huisje, er gingen 6 mensen boodschappen doen en de rest ging douche en chillen. Toen die 6 terug waren begonnen ze met eten koken en douche. Tijdens het eten konden we allemaal even onze ervaringen delen en werd er natuurlijk alweer naar de dag van morgen gekeken. We gingen spaghetti eten, na het eten gingen we nog wat zitten in ons chill hoekje die we hebben gemaakt.

Groetjes Carlijn en Naomi.

Vrijdag 15 april: Dag 4:

Programma:

Klusactiviteiten: helpen met de dagelijkse bezigheden, voetbal/netbal wedstrijden. Helpen met school huiswerk van de kinderen.
We willen deze dag eerst gaan klussen en later sport wedstrijden houden tegen het eigen team van Makeni.

Verslag:

Bwanji (hallo).

Vandaag zijn we de dag vroeg begonnen met de voorbereiding van het schilderen van het scheikundelokaal in Makeni. Het duurde even voordat we konden beginnen, want de rollers, borstels en verfbakken moesten nog overal en nergens vandaan gehaald worden. Met mondkapjes op tegen het stof hebben we alle cementmuren afgestoft waarna we de primer aangebracht hebben. Best grote oppervlakken, hoor, maar met 14 man in een halve dag geklaard!

’s Middags naar het centrum van Lusaka: wel wat anders dan de rustige beschermde omgeving van Makeni! Wachtend op een leeg busje waar we allemaal tegelijk in konden, kwamen er al snel drie busjes op ons af, die ons allemaal wel wilden brengen: concurrentiegevecht! Ze stapten uit en begonnen ruzie te maken. Er werden mensen uit de busjes gegooid, deuren verwijderd en wij erin. We voelden ons bezwaard. Maar afkeuren en zeggen we wachten wel op een volgende bus heeft geen zin, want dan gebeurt precies hetzelfde.

In de stad moesten we goed bij elkaar blijven, omdat het er bomvol verkeer en mensen was. Overal kraampjes van insecten, schoenen, groenten en vis. Het was erg indrukwekkend om te zien hoe groot de verschillen zijn tussen arm en rijk. Aan de ene kant had je mooie supermarkten en cafetaria’s en aan de andere kant waren er sloppenwijken met veel criminaliteit. Al het afval werd op een hoopje in een steegje gedumpt waardoor het erg stonk.

Het was best een beetje spanend omdat iedereen aan ons zat en naar ons keek. Even ontsnappen aan de drukte en een lokaal gerechtje samosa proeven in een rustig tentje. En weer vechten om een busje terug naar Makeni. Onderweg hebben we nog een ijsje gegeten.

Een paar zijn nog even op stap geweest en hebben spelletjes gespeeld met de kinderen. Daarna zijn we gezamenlijk gaan eten en in de avond hebben we een boys- en girlsnight gehouden in het weeshuis. De meiden hebben nagels gelakt en zijn gaan dansen. De Afrikaanse dans is heel anders dan dat we in Nederland gewend zijn. Ze dansen hier alleen maar met de billen ;). De jongens hebben spelletjes gespeeld. Om 20:30 zijn we teruggegaan naar het huisje en zijn daarna gaan slapen.

Groetjes,

Julia en Irene

Zaterdag 16 april: Dag 5:

Programma:

School opknappen, o.a. handen verven en plaatsen. Dus dat de kinderen hun handen kunnen inkleuren met verf en die kunnen plaatsen op de muur van de school.
Het is de bedoeling dat de school een nieuwe, frisse uitstraling krijgt. We vinden het leuk als het ook persoonlijk wordt door bijvoorbeeld de handen van de kinderen op de muur te plaatsen.

Verslag:

Goedendag beste lezers,

Vandaag is het alweer zaterdag en is het een beetje bewolkt, maar we hebben een leuk programma voor de boeg. Vandaag gaan we namelijk in groepjes op bezoek bij drie bijzondere mensen die gesteund worden door de Pearl Foundation. De eerste groep is naar Cedric geweest, Cedric is spastische. De tweede groep ging naar Ruth, een meisje dat op jonge leeftijd een kind heeft gekregen, hierdoor kon zij niet meer op het Makeni Ecumenical Centre blijven. En derde groep is naar Nicolas geweest een geestelijk gehandicapt jongetje van zes met HIV.

Groep 1

Om tien uur werden Twan, Vincent, Anouk en Liesbeth door Henri opgehaald in de pick-up truck. Vanaf het Makeni Ecumenical Centre reden we naar een sloppenwijk waar Cedric woont met zijn moeder en broer. Voor Cedric hadden wij een Sparta Nijkerk shirt en een paar andere kledingstukken meegenomen. Toen wij over de onverharde wegen van de sloppenwijk reden voelden we ons net een attractie, iedereen wees naar ons, zwaaide en rende achter de auto aan. In de sloppenwijk waren een paar kinderen aan het spelen met autobanden en er waren mensen met kraampjes spullen aan het verkopen.

Toen we bij het huis van Cedric aankwamen zat Cedric in zijn rolstoel samen met zijn broer buiten te wachten. Cedric kan niet praten, maar is een blije jongen die bijna altijd lacht en hij was erg blij om ons te zien. We hebben de kleding aan hem gegeven.

Ook mochten wij nog even binnen in het primitieve huisje van Cedric en zijn familie kijken. Dat was erg bijzonder om te zien want ze hadden eigenlijk niet veel, behalve een oude televisie en een kookstelletje.

Vlak voordat we Cedric verlieten liet hij nog een bijzonder talent zien. Omdat Cedric zijn spieren niet goed onder controle heeft kan hij niet goed met zijn handen schrijven, dus schrijft Cedric met zijn tenen.

Nadat we tegen iedereen gedag hebben gezegd gingen wij weer terug naar Makeni.

Groep 2

Groep 2 werd rond 11 uur opgehaald om te vertrekken naar Ruth. Om hier te komen moesten we in een pick-up truck door de sloppenwijken van Zambia. Dit was voor sommigen erg angstaanjagend. Uiteraard is alles goed verlopen. We zijn hartelijk ontvangen door de familie van Ruth. De schoonmoeder van Ruth had popcorn voor ons gemaakt. We hebben een rondleiding gehad door het huis van Ruth en haar kamer bekeken. Ook hebben we een goed gesprek over haar leven en haar verhaal gehad. Ruth is op haar 16^de zwanger geraakt en is daardoor uit het Makeni centrum gezet. Ze wordt nog wel gesteund door de Pearl Foundation. Ze heeft door dit ongeval haar school tijdelijk niet kunnen voortzetten. Nu ze gesteund wordt door Makeni en de Pearl Foundation kan ze haar school verder afmaken. Ze probeert op dit moment haar school zo goed mogelijk af te maken en tegelijkertijd haar kind op te voeden.

Groep 3:

Rond 1 uur werden Charlie, Sandra en Vera opgehaald door Henri. We gingen naar de met HIV geïnfecteerde Nicolas. Dit was erg ver rijden aangezien dit op het platteland was. Toch was het erg leuk omdat we door een echt primitief Afrika reden.

Na ongeveer 3 kwartier rijden kwamen we bij Nicolas aan. Hij leefde samen met zijn vader, stiefmoeder, broertje en zusje. Waar ze woonden was extreem primitief en daarom waren ze heel blij met de spullen die we kwamen brengen. Nicolas heeft zijn moeder op jonge leeftijd verloren en is daardoor in het Makeni Centrum terecht gekomen, hij was toen erg ondervoed en kon alleen maar huilen. Op latere leeftijd kon de vader van Nicolas voor hem zorgen. Hij wordt in de gaten gehouden omdat zijn groei en ontwikkeling erg achterloopt.

Nicolas heeft een T-shirt gekregen van Sparta Nijkerk en een politie auto hier was hij heel erg blij mee.

Terwijl wij door het land hobbelden met de auto, kwamen we een dominee tegen die er op stond dat we nog even bij hem langs kwamen, hij had allemaal eten voor ons van het land gehaald. We aten een maïskolf en kregen een zak vol met groente mee naar huis.

Knutselen & eten:

Terwijl de andere groepen weg waren hebben de overige mensen geknutseld met de kinderen. Ze hebben jongleerballetjes en tekeningen gemaakt en dit was erg gezellig. De kinderen waren erg druk met knutselen en onze expeditie leden hebben verschillende tekeningen gekregen van de kinderen van het weeshuis. Lois heeft bijvoorbeeld 6 tekeningen gekregen en Irene heeft ook 3 tekeningen gekregen, maar die bleken uit eindelijk voor iemand anders te zijn.

Nadat iedereen terug was waren we uitgenodigd om te eten bij Wenda. Wenda is de oprichtster van het Makeni Centum en woont hier al 40 jaar. Ze heeft een hele grote mooie tuin met veel planten erin. We aten Zuid-Afrikaanse stoofpot met rijst. Dit was heel erg lekker en alles was zelf gemaakt.

Na het eten hebben we een geschiedenisles over Makeni gehad van Wenda. Het verhaal was heel indrukwekkend en we hadden niet gedacht dat het zo gaaf zou zijn.

Nadat we een toetje hebben gekregen van Wenda hebben we geholpen met de afwas en toen was het al tijd om naar bed te gaan.

Zondag 17 april: Dag 6:

Programma:

Eerst hebben we een kerkdienst op het centrum.
‘s Middags hebben we een sportmiddag. Dan voetballen, dansen etc.

Verslag:

Hallo beste volgers van Expeditie Afrika !

We moesten vanochtend al vroeg uit de veren want, de eerste bijeenkomst/activiteit was om naar de kerk te gaan.

Iedereen was netjes gekleed en we hadden veel verwachtingen omdat Henri al een paar dingen had vertelt over de kerkdienst. Bijvoorbeeld zingen, dansen en dat het niet zo’n hele strenge kerkdienst zou zijn. Rond de klok van 9 uur gingen wij op pad naar de kerk. Henri zei tegen ons allen dat we later konden komen omdat dat hier nou eenmaal normaal is! Eenmaal in de kerk werd onze verwachting ook waargemaakt. Er werd veel gezongen en ook veel gepraat , de clou van het verhaal dat in de kerk verteld werd was : christenen en religieuze zijn niet hetzelfde omdat christen zijn echt een ‘way of life’ is. Daar omheen vertelde hij allerlei voorbeelden. Nadat de kerkdienst afgelopen was moesten we snel omkleden om naar de toeristen markt te gaan. We moesten ongeveer een halfuurtje in het vervoer busje zitten om de tweede activiteit te doen. Eenmaal aangekomen moesten we met zijn allen pinnen om leuke souvenirtjes te kunnen kopen, zoals sieraden, voetbal shirtjes en beeldjes van dieren. Het jammere was dat de Afrikaanse mensen erg opdringerig waren. Na ongeveer een dik uur hadden we weer met zijn allen afgesproken om naar het busje te gaan om na een hete middag ons te gaan vermaken op het Makeni centrum. Toen we terug bij Makeni waren heeft iedereen gedaan wat hij/zij leuk vond. Henri en de jongens gingen meedoen met de voetbalwedstrijd. Waarbij de tegenpartij helaas niet op kwam dagen…. Er was ook een groep jongens die heel goed konden dansen en dus een soort videoclip wilden opnemen. Ze kwamen bij onze huisjes om dat te doen, Ineke heeft met haar telefoon de filmpjes opgenomen en er een hele leuke videoclip van gemaakt, ook heeft ze het met een camera opgenomen zodat de jongens er zelf ook wat mee konden. Bij het weeshuis gingen een paar meiden spelletjes spelen op het veld met de kinderen. En sommige kinderen gingen lekker met Ineke op de fiets als taxi. Where do you want to go? To the moon and back?

Na het eten hebben we met zijn allen onze tassen voor Mwomboshi in gepakt Het was een leuke dag lekker rustig maar toch weer een vol geplande dag met allemaal leuke dingen, iedereen heeft het heel erg naar zijn zin gehad, we gaan vandaag op tijd naar bed omdat het morgen vroeg dag is, we moeten om 6 uur in de auto zitten voor Mwomboshi.

De fotos die bij dit reisverslag horen zijn algemene sfeerbeelden die laten zien hoe leuk en mooi het hier. Dat we het ontzettend naar ons zin hebben, en je ook echt veel contact hebt met de kinderen en ook echt een band opbouwt we moeten er ook echt niet aan denken dat we over een paar dagen afscheid moeten nemen en terug naar Nederland te gaan en de kinderen laten ook echt blijken dat hun er ook zo over denken.

Kusjes Noa en Lois.

Maandag 18 april en dinsdag 19 april: Dag 7 en 8.

Verslag:

Vandaag per sms van Ineke Maatjes: ” We hebben een bumpy ride door de Bush gehad. Heel veel bijzondere ontmoetingen. We slapen in een hutje. leven met de mensen en gaan morgen weer terug”.
En: “We zijn al de hele ochtend in de bush aan ’t rijden. Geen internet. De verslagen van zondag, maandag en dinsdag komen waarschijnlijk dinsdagavond”.

Verslag:

De dag begon vandaag lekker vroeg, namelijk al om 5 uur. We gingen vandaag naar Mwomboshi. Onderweg kregen we al een eerste safari gevoel. Het was namelijk een weg in de middle of nowere en we hebben veel dieren gezien als apen. Tijdens de reis gingen we langs verschillende boerderijtjes. De mensen waren erg blij dat we langskwamen en we kregen telkens kippen als cadeau, wat hier een erg groot cadeau is.

Eenmaal aangekomen in Mwomboshi kwamen de kinderen vol enthousiasten me op ons af. Zij keken al weken uit naar ons bezoek.

De jongens gingen gezellig een potje voetbal doen en de meiden gingen lekker een potje netballen. Maar het was zo warm dat we om 20 minuten echt een pauze moesten nemen, omdat wij Nederlanders niet zo goed tegen warmte kunnen als de kinderen uit Zambia.

Na 1 uurtje ballen waren wij bek af, dus zijn we maar gestopt en hebben we wat minder intensieve spelletjes gespeeld.

Om een uurtje of 4 zijn we teruggegaan naar ons huisje. We hadden hier geen water of elektriciteit. Ook kon je de wc niet echt een wc noemen want er kwamen vleermuizen uit en het was gewoon een gat in de grond.

’S Avonds hebben de locals voor ons gekookt. Dat was een traditionelen maaltijd. Ook heeft een mevrouw laten zien hoe je cakejes bakt in de grond.

Al met al het was een hele interessante en leuke dag, maar het internet cafe gaat zo sluiten dus beindigen wij ons verslag

Hartelijk groet, Sandra en Twan

Dinsdag 19 april:

Aangekomen op Makeni hebben we snel uitgeladen om snel boodschappen te doen voor dat het donker werd. Vanavond stond er pizza en patat op het menu ging er wel in. Moe maar voldaan gingen we op tijd slapen.

Dinsdag 19 april: Dag 8:

Op di.19-04 in een mail van Ineke Maatjes:

Het verslag van de dinsdag volgt zo snel mogelijk zodat jullie mee kunnen genieten van onze ervaringen”.

Verslag volgt (het verslag van dinsdag en de foto’s van maandag en dinsdag zijn op verzoek van Ineke Maatjes samengevoegd in het verslag van maandag en dinsdag samen)

Woensdag 20 april: Dag 9:

Hello lezers,

Vandaag gaan we op safari! Na een lange tocht zijn we aangekomen in het resort. Onderweg zijn we wel 4 keer gecontroleerd door de politie. Rijbewijzen werden zelfs ingenomen, gelukkig konden we snel weer verder omdat we Peggy mee hadden, haar man zit in het leger dus zorgde ervoor dat we de rijbewijzen weer terug kregen en we weer verder konden.

Op het resort kwamen we meteen al de eerste wilde dieren tegen; varanen. Alles zag er heel goed verzorgd en iedereen sprong gelijk het zwembad in. Aan de bar kon je drankjes halen en iedereen kon contact opnemen met thuis, er was WIFI!! Nadat iedereen lekker zijn dingetjes had gedaan vertrokken we richting de sunset bootsafari.

Om 16:30 was het eindelijk zover en stapten we in de bootjes. Onderweg hebben we nijlpaarden, olifanten en allerlei andere dieren gezien. We zijn aan land gegaan om de olifant iets dichterbij te zien. Het was ontzettend gaaf en we hebben letterlijk de zon zien ondergaan. Er stonden prachtige kleuren aan de hemel.

Julia

Als afsluiting hebben we in de avond heerlijk gebarbecued. Nadat we nog wat gezwommen hadden onder de sterrenhemel, zijn we gaan slapen.

Greetz Anouke en Irene

Donderdag 21 april: Dag 10:

Hallo Nederland, Hier Zambia

Vandaag werden we wakker op het mooie safari resort. Nadat we van de Sun Rise genoten hebben stond er een heerlijk ontbijtbuffet klaar.

Nadat we ontbeten hebben zijn de jongens gaan tigerfishen. Ze hebben helaas niks gevangen maar wel heel veel mooie dieren gespot. Toen de jongens terug waren zijn de meiden nog een keer op safari gegaan. Ze hebben allemaal dieren gezien zoals bavianen, krokodillen, nijlpaarden (van een paar meter afstand) en heel veel vogels. Ineke en Liesbeth zijn met de kano de Zambezi af gegaan, geen geluid van een motorboot.

Terug aangekomen op het resort hebben we onze spullen ingepakt. Ook zijn sommigen nog even gaan zwemmen. En snel weer de warme auto in voor de lange rit terug.

Toen we onze heerlijke lunch hadden gegeten en we een hele mooie groepsfoto hebben gemaakt zijn we op weg gegaan teug naar het centre in Makeni.

Helaas ging de reis niet al te voorspoedig…. Omdat het zo warm was raakte 1 van de auto’s oververhit. Nadat deze afgekoeld was konden we weer verder gegaan. Helaas kwamen we er achter dat het vat van de koelvloeistof lek was waardoor de auto op een gegeven moment stil kwam te staan. We kregen hem niet meer aan de praat dus het werd slepen. Een van onze Jeeps ging voor de kapotte auto staan en sleepte de auto mee. Een tijdje ging het trekken heel goed. De trek-kabel brak midden op de weg dus hebben we de auto de dichtstbijzijnde berm ingeduwd. De auto was inmiddels genoeg afgekoeld dus kon hij het laatste stukje naar het centre zelf rijden.

Rond half 8 waren we dan eindelijk thuis en zijn we met elkaar gaan koken, het was een uitdaging om alles wat we in huis hadden te gebruiken om een heerlijke maaltijd van te maken. Na het eten hebben we nog even gekletst en daarna zijn we gaan slapen.

Groetjes Anouk en Irene.

Vrijdag 22 april: Dag 11:

Hallo allemaal,

Vandaag zijn we verder gegaan met het klussen. Een paar moesten de ramen schoon maken en sommigen gingen verder met het schilderen.

Toen we hiermee klaar waren hebben we ons even opgefrist en hebben Naomi en Sandra de Hollandse spelletjesmiddag goed voorbereid. ’s Middags hebben we de Hollandse spelletjesmiddag gehouden. We hadden negen spelletjes bedacht om te gaan doen. Waaronder spijkerpoepen en zaklopen. Het liep gesmeerd en het was een vrolijke en gezellige middag.

Na de spelletjes gingen we allemaal Hollandse dingetjes eten zoals beschuit met muisjes, dropjes, stroopwafels enz. Iedereen vond het erg lekker en sommigen liepen echt met een stapel van drie beschuitjes.

Ondertussen gingen een paar mensen waterballonnen vullen en daarna hadden we een watergevecht. Alle kinderen hier begonnen met enorme bakken te slepen en die over ons heen te gooien. Op een gegeven moment begon iedereen te rillen en toen zijn we maar gestopt en zijn we allemaal gaan douchen.

’s Avonds gingen we eten bij het weeshuis, we aten rijst, kip, groenten, shima en een soort sausje. Een heerlijke gezonde maaltijd! Na het eten werden door verschillende mensen speeches gehouden en er werd voor ons gezongen wat erg mooi was! Hierna gingen we naar het voetbalveld waar een kampvuur was en daar leerden we elkaar allerlei zing- en klapspelletjes. Natuurlijk hebben we marshmallows boven het vuur geroosterd die soms in de fik gingen, maar dat mocht de pret niet drukken, in tegendeel!

Groetjes Vera en Julia

Zaterdag 23 april: Dag 12:
Vliegdag EK 714 Lusaka – Dubai 21.25 – 06.40*

Hallo allemaal!
Vandaag is dan de dag dat we jammer genoeg weer terug komen naar Nederland. Het programma: in de ochtend uitslapen, koffers inpakken, vrije tijd (eventueel naar het weeshuis), lunchen en dan vertrekken naar het vliegveld van Lusaka. We konden een beetje uitslapen vandaag. Nadat alle koffers waren ingepakt kon de groep nog even plezier maken met de kinderen van het weeshuis. De meiden hebben spelletjes gedaan met de kinderen, terwijl de jongens een laatste potje voetbal met de jongens hebben gespeeld.

Nadat alle activiteiten klaar waren hebben we nog 1 keer met z’n allen gegeten. Dit hield in: tomatensoep met brood. Nadat we alles hadden opgeruimd was het tijd om nog 1 keer afscheid te nemen van de mensen op Makeni, met hier en daar een traantje.

Iedereen heeft kaarten gekregen die de kinderen zelf hebben gemaakt, en wij hebben een Nederlandse vlag achtergelaten met onze namen er op.

De reis naar het vliegveld en het inchecken verliep allemaal erg soepel op een klein probleempje, Naomi was haar paspoort kwijt. Gelukkig was deze blijven liggen in het busje die ons naar het vliegveld had gebracht, en konden we alsnog rustig inchecken voor onze vlucht naar Dubai!

De overstap op Dubai ging heel erg snel. Laatste uurtjes vliegen en we zijn weer terug in Nederland.

Groeten uit het vliegtuig!
Vincent & Charlie

Zondag 24 april: Dag 13:

Voor de laatste keer, mulibwanji!

Geen expeditiereis is hetzelfde, geen expeditieteam is hetzelfde. Dit laatste verslag is van de coaches.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

  OLYMPUS DIGITAL CAMERA

• 

  OLYMPUS DIGITAL CAMERA

• 

• 

• 

• 

  OLYMPUS DIGITAL CAMERA

• 

  OLYMPUS DIGITAL CAMERA

• 

• 

• 

  OLYMPUS DIGITAL CAMERA

• 

  OLYMPUS DIGITAL CAMERA

• 

  OLYMPUS DIGITAL CAMERA

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

  OLYMPUS DIGITAL CAMERA

• 

  OLYMPUS DIGITAL CAMERA

• 

  OLYMPUS DIGITAL CAMERA

• 

  OLYMPUS DIGITAL CAMERA

• 

  OLYMPUS DIGITAL CAMERA

• 

• 

  OLYMPUS DIGITAL CAMERA

• 

  OLYMPUS DIGITAL CAMERA

• 

  OLYMPUS DIGITAL CAMERA

• 

• 

• 

• 

• 

•